นิทานเจ้าชายอ้ายจำเรียน

นิทานเจ้าชายอ้ายจำเรียน ตอนเด็ก

ณ อาณาจักรปอแลนด์ มีเด็กชายคนหนึ่งชื่อว่า "อ้ายจำเรียน" เขาเป็นเพียงสามัญชนธรรมดาที่เกิดมาในครอบครัวยากจนที่สุดในหมู่บ้าน พ่อของเขาต้องทำงานหนักเพื่อหาเลี้ยงชีพ ส่วนแม่ของเขาป่วยอยู่เสมอ ทำให้ชีวิตของอ้ายจำเรียนเต็มไปด้วยความลำบาก

อ้ายจำเรียนเข้าโรงเรียนเมื่ออายุได้ 8 ขวบ แต่เรียนได้เพียง 3 เดือนกว่า ๆ ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 เขาก็ต้องลาออกจากโรงเรียน เพราะครอบครัวไม่มีเงินพอที่จะส่งเสียให้เขาเรียนต่อ เขาจึงต้องออกไปรับจ้างทำงานล้างจานในร้านอาหารของหมู่บ้าน เพื่อแบ่งเบาภาระของพ่อ แม้จะเป็นเพียงเด็กชายตัวเล็ก ๆ แต่อ้ายจำเรียนมีหัวใจที่เข้มแข็ง เขาทำงานหนักทุกวันด้วยความอดทน และในใจลึก ๆ เขามีความใฝ่ฝันที่ยิ่งใหญ่ นั่นคือการเป็นทหาร

แม้ว่าจะไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือต่อ แต่อ้ายจำเรียนมักจะขอให้พ่อเล่าเรื่องราวของกองทัพให้เขาฟัง และทุกครั้งที่กองทหารเดินผ่านหมู่บ้าน เขามักจะมองด้วยสายตาเปี่ยมไปด้วยความชื่นชม จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อเขาอายุได้ 15 ปี เขาตัดสินใจสมัครเข้ากองทัพ ด้วยหัวใจที่มุ่งมั่น

ในค่ายทหาร อ้ายจำเรียนต้องเผชิญกับการฝึกที่หนักหนาสาหัส แต่ด้วยจิตใจที่ไม่ย่อท้อ เขาสามารถก้าวผ่านความลำบากนั้นไปได้ และยังสร้างความประทับใจให้กับนายทหารชั้นผู้ใหญ่ด้วยความพยายามและความซื่อสัตย์ของเขา วันหนึ่งเขาได้พบกับ "นายพลทศพล" นายทหารชั้นสูงผู้มองเห็นแววอันยอดเยี่ยมในตัวเด็กหนุ่มผู้นี้

"เจ้าหนู เจ้าชื่ออะไร?" นายพลทศพลเอ่ยถาม

"ข้าน้อยชื่ออ้ายจำเรียน ขอรับ" เขาตอบด้วยความนอบน้อม

นายพลทศพลเห็นถึงความตั้งใจและความกล้าหาญของอ้ายจำเรียน จึงตัดสินใจรับเขาเป็นลูกศิษย์ และสอนทั้งศาสตร์การรบและวิชาการปกครองให้กับเขา ซึ่งนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ของอ้ายจำเรียน

โปรดติดตามตอนต่อไป...