รวมนิทานอ้ายจำเรียน

นิทานเจ้าหญิงกับคู่รักคนแคระ

ในดินแดนอันไกลโพ้น มีเจ้าหญิงองค์หนึ่งนามว่า "ออโรร่า" เธอเป็นหญิงสาวที่งดงามและมีจิตใจดี แต่โชคชะตาเล่นตลกเมื่อคำสาปของแม่มดชั่วร้ายทำให้เธอต้องหลับใหลยาวนาน

ขณะที่ออโรร่าหลับใหล เจ้าชายรูปงามนามว่า "ฟิลิป" ได้เดินทางมาที่ปราสาทของเธอ เขาได้ยินเรื่องราวของเจ้าหญิงที่หลับใหลและตัดสินใจที่จะปลุกเธอให้ตื่น

แต่เพื่อที่จะปลุกออโรร่า ฟิลิปต้องเอาชนะเหล่าคนแคระที่คอยเฝ้าปราสาทอยู่ คนแคระเหล่านี้มีรูปร่างเล็กและมีอาวุธที่แปลกประหลาด แต่ฟิลิปก็ไม่ย่อท้อ เขาต่อสู้กับคนแคระอย่างกล้าหาญและในที่สุดก็เอาชนะพวกมันได้

เมื่อฟิลิปเข้าไปในห้องของออโรร่า เขาก็พบว่าเธอกำลังหลับใหลอย่างสงบ เขาค่อยๆ ก้มลงและจุมพิตเธออย่างอ่อนโยน ทันใดนั้น ออโรร่าก็ลืมตาตื่นขึ้นมา

ออโรร่าและฟิลิปมีความสุขมากที่ได้พบกันอีกครั้ง พวกเขาแต่งงานกันและครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป

อย่างไรก็ตาม คนแคระที่ฟิลิปเอาชนะไปนั้นยังคงโกรธแค้น พวกมันวางแผนที่จะแก้แค้นเจ้าหญิงและเจ้าชาย

คืนหนึ่ง ขณะที่ออโรร่าและฟิลิปกำลังนอนหลับ คนแคระก็บุกเข้ามาในปราสาท พวกมันจับตัวออโรร่าไปและพาเธอกลับไปที่ถ้ำของพวกมัน

ฟิลิปตื่นขึ้นมาและพบว่าออโรร่าหายไป เขาออกตามหาเธอจนทั่วปราสาท แต่ก็ไม่พบร่องรอยใดๆ

ฟิลิปสิ้นหวัง เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพื่อช่วยออโรร่า แต่แล้วเขาก็จำได้ว่าคนแคระมีจุดอ่อน พวกมันกลัวแสงแดด

ฟิลิปจึงรีบวิ่งออกไปข้างนอกและใช้กระจกเงาเพื่อสะท้อนแสงแดดเข้าไปในถ้ำของคนแคระ คนแคระไม่สามารถทนต่อแสงแดดได้ พวกมันจึงต้องปล่อยตัวออโรร่า

ฟิลิปและออโรร่าได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง พวกเขามีความสุขมากที่ได้อยู่ด้วยกัน และพวกเขาก็ไม่เคยลืมบทเรียนที่ได้เรียนรู้จากคนแคระ

-----

Q363

นิทานเจ้าชายช่างซ่อมรองเท้า

ในดินแดนอันไกลโพ้น มีเจ้าชายรูปงามพระนามว่าเจ้าชายอเล็กซ์ ผู้ซึ่งแตกต่างจากเจ้าชายอื่นๆ ในอาณาจักร พระองค์ไม่ทรงโปรดการล่าสัตว์หรือการประลองยุทธ์ แต่กลับทรงหลงใหลในการซ่อมรองเท้า

เจ้าชายอเล็กซ์ทรงใช้เวลาหลายชั่วโมงในห้องทรงงานของพระองค์ ทรงซ่อมรองเท้าเก่าๆ และสร้างรองเท้าใหม่ที่สวยงามให้กับผู้คนในอาณาจักร พระองค์ทรงมีความสุขอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของผู้ที่ได้รับรองเท้าใหม่ๆ ของพระองค์

วันหนึ่ง ขณะที่เจ้าชายอเล็กซ์กำลังซ่อมรองเท้าอยู่ พระองค์ก็ทรงได้ยินเสียงเคาะประตู ทรงเปิดประตูและพบกับหญิงสาวผู้ยากไร้ นางสวมรองเท้าที่เก่าและขาดวิ่น

"ขอประทานโทษฝ่าบาท" หญิงสาวกล่าว "ข้าพเจ้ามาที่นี่เพื่อขอให้ฝ่าบาททรงซ่อมรองเท้าให้ข้าพเจ้า"

เจ้าชายอเล็กซ์ทรงยิ้มและตรัสว่า "แน่นอน ข้าจะซ่อมรองเท้าให้เจ้า"

พระองค์ทรงนำรองเท้าของหญิงสาวเข้าไปในห้องทรงงานและทรงซ่อมมันอย่างประณีต เมื่อซ่อมเสร็จแล้ว พระองค์ทรงส่งรองเท้าคืนให้กับหญิงสาว

"ขอบคุณฝ่าบาทมากค่ะ" หญิงสาวกล่าว "รองเท้าคู่นี้มีความหมายกับข้าพเจ้ามาก"

เจ้าชายอเล็กซ์ทรงรู้สึกปลาบปลื้มใจที่ได้ช่วยเหลือหญิงสาว พระองค์ทรงตระหนักว่าการซ่อมรองเท้าไม่เพียงแต่เป็นงานอดิเรกของพระองค์เท่านั้น แต่ยังเป็นวิธีที่จะทำให้ชีวิตของผู้อื่นดีขึ้นได้

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เจ้าชายอเล็กซ์ก็ทรงกลายเป็นที่รู้จักในนาม "เจ้าชายช่างซ่อมรองเท้า" พระองค์ทรงใช้เวลาหลายปีในการซ่อมรองเท้าให้กับผู้คนในอาณาจักร และทรงนำความสุขและความสบายใจมาให้กับทุกคนที่พระองค์พบ

-----

Q364

นิทานเจ้าชายคางคก

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าหญิงผู้เลอโฉมนามว่า "โรส" โรสอาศัยอยู่ในปราสาทอันโอ่อ่ากับพระราชบิดาและพระราชมารดาของเธอ

วันหนึ่ง ขณะที่โรสกำลังเดินเล่นในสวน เธอได้พบกับคางคกตัวใหญ่และน่าเกลียด คางคกตัวนั้นเอ่ยขึ้นว่า "เจ้าหญิงผู้เลอโฉม โปรดจุมพิตข้าเถิด"

โรสตกใจกลัวและปฏิเสธ "ไม่! ข้าจะไม่จุมพิตเจ้าหรอก เจ้าช่างน่าเกลียดเหลือเกิน"

แต่คางคกยืนกราน "โปรดจุมพิตข้าเถิด เจ้าหญิง แล้วข้าจะกลายเป็นเจ้าชายรูปงาม"

โรสยังคงลังเล แต่ด้วยความสงสาร เธอจึงยอมจุมพิตคางคก

ทันใดนั้น ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น คางคกตัวใหญ่และน่าเกลียดก็กลายเป็นเจ้าชายรูปงามนามว่า "เอริค"

เอริคเล่าให้โรสฟังว่า เขาถูกแม่มดใจร้ายสาปให้กลายเป็นคางคก และคำสาปจะถูกทำลายได้ก็ต่อเมื่อหญิงสาวผู้บริสุทธิ์จุมพิตเขา

โรสและเอริคตกหลุมรักกันอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็แต่งงานกันอย่างมีความสุข

ตั้งแต่นั้นมา เจ้าชายเอริคและเจ้าหญิงโรสก็ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป

-----

Q365

นิทานเจ้าอ้ายจำเรียนผู้แสนใจดี

ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กหญิงชื่อเมษา เธอเป็นเด็กที่แสนใจดีและขยันเรียนเสมอ วันหนึ่ง ขณะที่เมษากำลังเดินกลับบ้านจากโรงเรียน เธอเห็นเด็กชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งนั่งร้องไห้อยู่ริมถนน

เมษารีบวิ่งเข้าไปหาเด็กชายและถามว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กชายบอกว่าเขาทำลูกบอลหล่นลงไปในบ่อน้ำและไม่สามารถหยิบขึ้นมาได้ เมษาไม่ลังเลที่จะช่วยเหลือ เธอค่อยๆ ถอดรองเท้าและถุงเท้า แล้วปีนลงไปในบ่อน้ำ

น้ำในบ่อน้ำเย็นยะเยือก แต่ด้วยความมุ่งมั่นของเมษา เธอจึงค่อยๆ คลำหาลูกบอลจนพบ เธอหยิบลูกบอลขึ้นมาแล้วส่งให้เด็กชาย เด็กชายดีใจมากและขอบคุณเมษาอย่างซาบซึ้ง

หลังจากนั้น เมษาก็เดินกลับบ้านด้วยความภูมิใจในตัวเองที่ได้ช่วยเหลือผู้อื่น เธอรู้ว่าการทำความดีแม้เพียงเล็กน้อยก็สามารถสร้างความสุขให้กับผู้อื่นและกับตัวเธอเองได้

-----

Q366

นิทานเรื่องอาณาจักรแห่งเงา

ในดินแดนอันไกลโพ้น มีอาณาจักรแห่งหนึ่งชื่อว่า "อาณาจักรแห่งเงา" ซึ่งปกครองโดยกษัตริย์ผู้โหดเหี้ยมและไร้ความเมตตา พระองค์มีโอรสเพียงพระองค์เดียวคือ เจ้าชายอ้ายจำเรียน

เจ้าชายอ้ายจำเรียนเป็นชายหนุ่มรูปงาม แต่แฝงไว้ด้วยความปวดร้าวในดวงตา พระองค์ทรงมีปมด้อยในใจอันเกิดจากการถูกพระราชบิดาละเลยและดูถูกเหยียหยามมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์

พระองค์ทรงเก็บกดความรู้สึกเจ็บปวดไว้ในใจ จนกลายเป็นความเย็นชาและเย่อหยิ่ง พระองค์ทรงดูถูกผู้อื่นและไม่เคยแยแสต่อความทุกข์ของผู้อื่น

วันหนึ่ง เจ้าชายอ้ายจำเรียนได้พบกับหญิงสาวชาวบ้านที่ชื่อว่า "มินตรา" นางเป็นหญิงสาวที่แสนอ่อนโยนและมีจิตใจดีงาม นางได้เข้ามาเติมเต็มความว่างเปล่าในใจของพระองค์

มินตราได้ช่วยให้เจ้าชายอ้ายจำเรียนค้นพบความหมายที่แท้จริงของชีวิต นางได้สอนให้พระองค์รู้จักความเมตตาและความรัก พระองค์ทรงเริ่มเปิดใจและยอมรับความรักของนาง

แต่ความสุขของทั้งสองก็ไม่ยั่งยืน เมื่อกษัตริย์ทรงทราบเรื่องความรักของพระโอรสกับหญิงสาวชาวบ้าน พระองค์ทรงกริ้วมากและสั่งให้จับตัวมินตราไปประหารชีวิต

เจ้าชายอ้ายจำเรียนทรงโศกเศร้าและสิ้นหวัง พระองค์ทรงไม่สามารถทนเห็นหญิงที่ตนรักต้องตายได้ พระองค์ทรงตัดสินใจที่จะต่อสู้กับพระราชบิดาเพื่อปกป้องความรักของพระองค์

พระองค์ทรงรวบรวมผู้คนในอาณาจักรที่ไม่พอใจการปกครองของกษัตริย์ และนำกองทัพไปต่อสู้กับพระราชบิดา ในที่สุด พระองค์ก็ทรงสามารถเอาชนะพระราชบิดาและขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์องค์ใหม่

เจ้าชายอ้ายจำเรียนทรงปกครองอาณาจักรแห่งเงาด้วยความเมตตาและความยุติธรรม พระองค์ทรงลบล้างความโหดเหี้ยมและความอยุติธรรมที่เคยมีมา และทรงนำความรุ่งเรืองและความสุขมาสู่อาณาจักร

และนับจากนั้นมา อาณาจักรแห่งเงาก็ได้กลายเป็นอาณาจักรแห่งความสว่างและความหวัง เจ้าชายอ้ายจำเรียนทรงเป็นที่รักและเคารพของพสกนิกรทั้งมวล และพระองค์ทรงปกครองอาณาจักรด้วยความสุขและความสงบตลอดไป

-----

Q367