นิทานอ้ายจำเรียนตอนผจญภัยวัดร้าง

นิทานอ้ายจำเรียนตอนผจญภัยวัดร้าง

ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กชายชื่ออ้ายจำเรียน เป็นเด็กหัวหน้าห้องที่เรียนเก่งและฉลาดมาก วันหนึ่ง ครูประจำชั้นได้มอบหมายให้อ้ายจำเรียนพานักเรียนในห้องไปทัศนศึกษาที่วัดร้างแห่งหนึ่งที่อยู่ชานเมือง

อ้ายจำเรียนและเพื่อนๆ ตื่นเต้นมากที่จะได้ไปผจญภัยในวัดร้าง พวกเขาเตรียมเสบียงและอุปกรณ์ต่างๆ อย่างครบครัน แล้วออกเดินทางไปยังวัดร้างด้วยกัน

เมื่อมาถึงวัดร้าง พวกเขาก็พบว่าวัดนี้เก่าและทรุดโทรมมาก มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมไปทั่วบริเวณ อ้ายจำเรียนและเพื่อนๆ เริ่มสำรวจวัดร้างอย่างระมัดระวัง

ขณะที่กำลังเดินสำรวจอยู่นั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ดังมาจากด้านหลังโบสถ์ พวกเขาเดินตามเสียงไปและพบว่ามีประตูเล็กๆ อยู่ด้านหลังโบสถ์ อ้ายจำเรียนใช้กุญแจที่ครูให้มาไขประตูและเปิดเข้าไป

เมื่อประตูเปิดออก พวกเขาก็พบว่ามีบันไดวนอยู่ด้านใน อ้ายจำเรียนและเพื่อนๆ ตัดสินใจลงไปสำรวจด้านล่าง

เมื่อลงไปถึงด้านล่าง พวกเขาก็พบว่าเป็นห้องใต้ดินที่กว้างขวาง มีหีบสมบัติเก่าๆ วางอยู่หลายใบ อ้ายจำเรียนและเพื่อนๆ ตื่นเต้นมาก รีบวิ่งเข้าไปเปิดหีบสมบัติแต่ละใบ

ในหีบสมบัติใบแรก พวกเขาพบเครื่องประดับทองคำมากมาย ในหีบสมบัติใบที่สอง พวกเขาพบอัญมณีล้ำค่ามากมาย และในหีบสมบัติใบสุดท้าย พวกเขาพบแผนที่สมบัติที่บอกว่ามีสมบัติล้ำค่าซ่อนอยู่ในวัดร้างแห่งนี้

อ้ายจำเรียนและเพื่อนๆ ดีใจมาก รีบตามแผนที่สมบัติไปและพบว่าสมบัติที่ซ่อนอยู่นั้นเป็นพระพุทธรูปทองคำขนาดใหญ่ พวกเขานำพระพุทธรูปทองคำกลับไปที่หมู่บ้านและมอบให้กับวัดในหมู่บ้าน

ตั้งแต่นั้นมา วัดร้างแห่งนั้นก็กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของหมู่บ้าน และอ้ายจำเรียนก็กลายเป็นวีรบุรุษของหมู่บ้านที่พานักเรียนผจญภัยในวัดร้างและค้นพบสมบัติล้ำค่า

-----

Q313