นิทานโทษการดื่มน้ำเมา

เรื่อง1 การดื่มน้ำเมา การดื่มน้ำเมา แห่งอบายมุข 6 หมายถึง การดื่มน้ำเมาที่หมักโดยยังไม่กลั่น ได้แก่ เบียร์ ไวน์ เป็นต้น และการดื่มน้ำเมาที่กลั่นแล้ว ได้แก่ สุรา และยังหมายรวมถึงการเสพสารเสพติดอื่นๆ เช่น ยาบ้า กัญชา เฮโรอีน เป็นต้น

โทษการดื่มน้ำเมา

1. ติดน้ำเมา ติดสารเสพติด เพราะสารที่มีอยู่ในสิ่งเหล่านี้ออกฤทธิ์ให้ร่างกายเกิดการเสพติด หรืออยากที่จะดื่มหรือเสพอีกครั้ง

2. ขาดปัญญา ขาดสติ ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ นำไปสู่การทะเลาะวิวาท เพราะฤทธิ์ของสารเหล่านี้ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทหลายด้าน อาทิ กดประสาท กระตุ้นประสาท หลอนประสาท เป็นต้น 3. เสียทรัพย์ในการซื้อจ่าย เพราะต้องแลกมาด้วยเงินทองในการซื้อ

3. เกิดโรคต่างๆ โดยเฉพาะโรคตับ โรคประสาทหลอน เพราะสารในสิ่งเหล่านี้มีผลต่อการทำงานของร่างกาย

4. ผู้อื่นรังเกียจ และนินทา เพราะเมื่อเมาเป็นนิจมักแสดงพฤติกรรมอันน่ารังเกียจทำให้คนอื่นติฉินนินทาในภายหลัง

5. เสียการงาน เพราะเมื่อเมาแล้วจะไม่มีสติหรือไม่มีสมาธิในการทำงานได้เหมือนคนทั่วไป ฯลฯ

ตามนิทานดั่งเรื่องดังนี้👇🏽

นิทานเรื่อง: อ้ายจำเรียนชอบดื่มน้ำเมา**

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีชายคนหนึ่งชื่อ "อ้ายจำเรียน" เป็นคนขยันทำงานในช่วงแรก ชาวบ้านต่างชมเชยเขาว่าเป็นคนที่มีความสามารถและรับผิดชอบต่อครอบครัว แต่แล้ววันหนึ่ง อ้ายจำเรียนเริ่มคบหากับเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่ชอบดื่มน้ำเมา พวกเขามักชวนกันไปดื่มเหล้าหลังเลิกงานทุกวัน จนกลายเป็นนิสัยติดตัว จำเรียนเองก็หลงไหลไปกับการดื่มน้ำเมา และรู้สึกว่ามันช่วยให้เขาผ่อนคลายและสนุกสนาน

เมื่อเวลาผ่านไป อ้ายจำเรียนเริ่มใช้เงินมากขึ้นกับการดื่มน้ำเมา จนไม่ค่อยเหลือเงินที่จะนำไปเลี้ยงครอบครัว นอกจากนั้น เขายังเริ่มขาดงานบ่อยขึ้น ทำให้รายได้ลดลง แต่เขาก็ยังไม่รู้สึกตัว เพราะเชื่อว่าการดื่มเหล้าช่วยให้ลืมความทุกข์ได้ชั่วคราว

วันหนึ่ง ขณะที่จำเรียนกำลังดื่มเหล้ากับเพื่อน ๆ เกิดเหตุไฟไหม้ขึ้นที่บ้านของเขา เนื่องจากความประมาทของจำเรียนที่ดื่มเหล้าจนเมาและหลับไปโดยไม่ดับไฟ เขาตื่นขึ้นมาพบว่าทรัพย์สินของเขาถูกไฟเผาจนหมดสิ้น ครอบครัวของเขาต้องลำบาก ไม่มีที่อยู่อาศัย จำเรียนจึงเริ่มรู้สึกสำนึกผิด

เพื่อนบ้านต่างพากันมาช่วยเหลือเขาในยามวิกฤต แต่หลายคนก็เตือนอ้ายจำเรียนว่า เขาควรเลิกดื่มน้ำเมา เพราะมันเป็นต้นเหตุที่ทำให้ชีวิตของเขาลำบากเช่นนี้

อ้ายจำเรียนตระหนักได้ว่า การดื่มน้ำเมาไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา แต่มันกลับทำให้เขาเสียทั้งทรัพย์สิน งาน และความน่าเชื่อถือจากคนรอบข้าง สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจเลิกดื่มน้ำเมา และเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยความรับผิดชอบมากขึ้น

**คติสอนใจ**: น้ำเมาเป็นอบายมุขที่นำพาความเสื่อมเสียมาสู่ชีวิต การหลงใหลในความสนุกชั่วคราวอาจทำให้เราสูญเสียสิ่งที่มีค่าในชีวิต ควรรู้จักควบคุมตนเองและหลีกเลี่ยงการดื่มน้ำเมาเพื่อชีวิตที่มีความสุขและมั่นคง

**นิทานเรื่อง: อ้ายจำเรียนติดสารเสพติด**

กาลครั้งหนึ่งในหมู่บ้านเล็ก ๆ มีชายคนหนึ่งชื่อว่า "อ้ายจำเรียน" เขาเป็นคนที่มีชีวิตสดใสและมีความฝันที่ใหญ่โต แต่ด้วยความอยากลองของใหม่และการแนะนำจากเพื่อน กลับทำให้เขาหลงเข้าไปในโลกของสารเสพติด โดยเฉพาะอย่างยิ่งยาบ้า

เริ่มแรก อ้ายจำเรียนรู้สึกว่าการใช้ยาบ้าช่วยให้เขามีพลังงานและความสนุกสนาน ทำให้เขาสามารถทำงานได้มากขึ้นและคิดว่าสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แต่เขาไม่รู้ว่าในความเป็นจริง ยาบ้านั้นทำลายสุขภาพและชีวิตของเขาทีละน้อย

เมื่อเวลาผ่านไป อ้ายจำเรียนเริ่มติดยา เขาใช้เงินไปกับการซื้อยาบ้ามากขึ้นเรื่อย ๆ จนต้องกู้หนี้ยืมสินจากคนอื่น เพื่อสนองความต้องการของตนเอง ชีวิตของเขาเริ่มมีปัญหา ครอบครัวของเขาเริ่มแตกแยก เพราะไม่มีเงินเลี้ยงดูและไม่มีเวลาให้กับคนที่รัก

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังอยู่ในสภาพเมาเพราะยา เขาได้เห็นภาพของครอบครัวตัวเองนั่งร้องไห้เศร้าอยู่ที่บ้าน เขาตระหนักว่าเขากำลังทำร้ายคนที่เขารักที่สุดและทำลายอนาคตของตัวเอง เขารู้สึกผิดและสำนึกถึงความจริงว่า สารเสพติดไม่ใช่ทางออก แต่กลับนำไปสู่ความทุกข์และความเสื่อมโทรม

หลังจากนั้น อ้ายจำเรียนจึงตัดสินใจเลิกใช้ยาบ้า เขาเริ่มเข้ารับการบำบัดและทำงานเพื่อชดเชยความผิดที่เขาเคยทำต่อครอบครัวและเพื่อนบ้าน เมื่อเวลาผ่านไป เขาค่อย ๆ ฟื้นตัวและสามารถกลับมาเป็นคนที่มีชีวิตใหม่ที่มีความสุขอีกครั้ง

**คติสอนใจ**: สารเสพติดคืออบายมุขที่ทำลายชีวิตและสุขภาพ การหลงใหลในสิ่งที่ดูเหมือนจะช่วยให้มีความสุขในช่วงเวลาสั้น ๆ อาจนำไปสู่การทำลายอนาคตและคนที่เรารัก ควรรู้จักรักตัวเองและหาทางออกในวิธีที่ถูกต้องและมีสุขภาพดี

**นิทานเรื่อง: อ้ายจำเรียนขี้กัญชา**

กาลครั้งหนึ่งในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีชายคนหนึ่งชื่อว่า "อ้ายจำเรียน" เขาเป็นคนที่มีนิสัยขี้เล่นและชอบสังสรรค์กับเพื่อน ๆ แต่วันหนึ่ง เขาได้ลองสูบกัญชาเพราะเพื่อนชวน ว่ามันทำให้รู้สึกผ่อนคลายและสนุกสนาน ในตอนแรกอ้ายจำเรียนรู้สึกว่ามันสนุกจริง ๆ ทำให้เขาหลงไหลและเริ่มสูบกัญชาเป็นประจำ

เวลาผ่านไป อ้ายจำเรียนเริ่มใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการสูบกัญชา จนไม่ค่อยมีสมาธิในการทำงาน และการเรียนรู้ใหม่ ๆ อีกต่อไป เขาไม่สนใจหน้าที่ในครอบครัวและการดูแลตัวเอง ชีวิตของเขาค่อย ๆ ตกต่ำลงเรื่อย ๆ

เพื่อนบ้านและครอบครัวพยายามเตือนอ้ายจำเรียนเกี่ยวกับผลเสียของการสูบกัญชา ว่ามันอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพและความไม่สำเร็จในชีวิต แต่จำเรียนกลับไม่ฟัง ยังคงเลือกที่จะสูบกัญชาและสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ต่อไป

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังสูบกัญชาอยู่กับเพื่อน ๆ เขาเกิดอุบัติเหตุขณะขับรถ ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บและต้องเข้าโรงพยาบาล นี่คือจุดเปลี่ยนที่ทำให้เขาเริ่มคิดทบทวนเกี่ยวกับชีวิตของตนเอง เขาเห็นผลลัพธ์ที่เลวร้ายจากการสูบกัญชาที่เขาชื่นชอบ

เมื่ออ้ายจำเรียนฟื้นตัว เขาตัดสินใจที่จะเลิกสูบกัญชา และหันมาดูแลสุขภาพและชีวิตของตัวเองอย่างจริงจัง เขาเริ่มทำงานหนักขึ้น และเข้าร่วมกิจกรรมที่สร้างสรรค์ในชุมชน ทำให้เขากลับมาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบและได้รับความเคารพจากคนรอบข้างอีกครั้ง

**คติสอนใจ**: กัญชาคืออบายมุขที่อาจทำให้เราหลงใหลในความสุขชั่วคราว แต่สุดท้ายอาจนำมาซึ่งความเสียหายและความไม่สำเร็จในชีวิต ควรรู้จักเลือกทำในสิ่งที่ดีและเป็นประโยชน์ต่อตนเองและคนรอบข้าง

**นิทานเรื่อง: อ้ายจำเรียนชอบการดื่มเบียร์และไวน์**

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีชายคนหนึ่งชื่อว่า "อ้ายจำเรียน" เขาเป็นคนที่ทำงานหนักและมีครอบครัวที่น่ารัก แต่เมื่อเขาเริ่มมีอาการความดันโลหิตสูง เขาได้ไปพบหมอและได้รับคำแนะนำให้ดูแลสุขภาพอย่างจริงจัง รวมถึงการหลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์

แต่แทนที่อ้ายจำเรียนจะปฏิบัติตามคำแนะนำของหมอ เขากลับใช้เหตุผลว่าการดื่มเบียร์และไวน์จะช่วยผ่อนคลายและทำให้เขารู้สึกดีขึ้น เขาจึงเริ่มดื่มเบียร์และไวน์เป็นประจำ พร้อมบอกกับตัวเองว่า "มันช่วยรักษาโรคความดันของเขา" ซึ่งเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อให้เขาสามารถดื่มได้ตามใจ

เวลาผ่านไป อ้ายจำเรียนดื่มเบียร์และไวน์มากขึ้นเรื่อย ๆ จนเริ่มมีปัญหาสุขภาพมากมาย เช่น การนอนหลับไม่สนิท น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น และอาการความดันที่แย่ลง เขายังใช้เวลาหลังเลิกงานไปกับการดื่มแทนที่จะอยู่กับครอบครัว ทำให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวเริ่มมีปัญหา

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังดื่มอยู่กับเพื่อน ๆ เขาเกิดอาการวิงเวียนและหมดสติไป เพื่อน ๆ รีบพาเขาไปโรงพยาบาล และเมื่อหมอได้ตรวจสอบ เขาได้รับคำเตือนว่า หากเขายังคงดื่มต่อไป สภาพร่างกายของเขาจะยิ่งแย่ลงไปอีก และอาจส่งผลถึงชีวิตได้

อ้ายจำเรียนจึงต้องตระหนักถึงความจริงว่า การดื่มเพื่อรักษาโรคความดันนั้นไม่ใช่ทางออก และที่เขาคิดว่าเป็นการผ่อนคลายกลับทำให้สุขภาพของเขาย่ำแย่ลง เขาเริ่มสำนึกผิดและตัดสินใจเลิกดื่มเบียร์และไวน์เพื่อสุขภาพที่ดีของตนเองและครอบครัว

หลังจากที่เขาหันมาดูแลสุขภาพอย่างจริงจัง อ้ายจำเรียนสามารถควบคุมอาการความดันโลหิตได้ดีขึ้น และเริ่มกลับมาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวอีกครั้ง เขาได้เรียนรู้ว่า การดูแลสุขภาพและครอบครัวนั้นสำคัญกว่าการหาความสุขชั่วคราวจากการดื่มแอลกอฮอล์

**คติสอนใจ**: การดื่มแอลกอฮอล์เป็นอบายมุขที่อาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพและความทุกข์ การใช้ข้ออ้างเพื่อดื่มอาจทำให้เราไม่เห็นความจริงและทำลายชีวิต ควรรู้จักดูแลตัวเองและเลือกทางที่ดีต่อสุขภาพและความสัมพันธ์กับคนที่เรารัก