รวมนิทานอ้ายจำเรียน

แต่งนิทานเรื่องกบผิดศีลข้อที่หนึ่ง
ในหนองน้ำอันเงียบสงบ อาศัยกบตัวหนึ่งชื่อ กบเขียว กบเขียวเป็นกบที่ขยันขันแข็งและซื่อสัตย์ แต่ทว่ามันกลับพลาดพลั้งกระทำผิดศีลข้อที่หนึ่งโดยไม่รู้ตัว

วันหนึ่ง ขณะที่กบเขียวกำลังหาอาหาร มันได้พบกับแมลงตัวเล็กๆ ที่ตกลงมาในน้ำ แมลงตัวนั้นดิ้นรนอย่างสิ้นหวังเพื่อเอาชีวิตรอด กบเขียวมองดูแมลงด้วยความสงสาร แต่ในใจก็เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมา

"นี่เป็นโอกาสของฉันแล้ว" กบเขียวคิด "ฉันจะกินแมลงตัวนี้และดับชีวิตของมัน"

โดยไม่ลังเล กบเขียวก็อ้าปากกว้างและกลืนแมลงตัวนั้นลงไปในท้องทันที หลังจากนั้น กบเขียวก็รู้สึกผิดอย่างมาก มันรู้ว่าตนเองได้กระทำผิดศีลข้อที่หนึ่ง ซึ่งห้ามฆ่าสัตว์มีชีวิต

กบเขียวตัดสินใจที่จะชดใช้ความผิดของตนเอง มันจึงว่ายน้ำไปยังวัดและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พระฟัง พระรับฟังอย่างตั้งใจและสอนให้กบเขียวรู้จักความเมตตาและความสำคัญของศีลห้า

กบเขียวซาบซึ้งในคำสอนของพระ มันสัญญากับพระว่าจะไม่ฆ่าสัตว์มีชีวิตอีกต่อไปและจะรักษาศีลห้าอย่างเคร่งครัด

ตั้งแต่นั้นมา กบเขียวก็กลายเป็นกบที่ใจดีและเมตตา มันไม่เคยฆ่าสัตว์มีชีวิตอีกเลย และใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในหนองน้ำตลอดไป
-----
Q426

แต่งนิทานเรื่องกบเจ้าขโมย
ในหนองน้ำอันเงียบสงบ อาศัยอยู่ซึ่งกบตัวหนึ่งที่ชื่อ "กบเจ้าขโมย" กบตัวนี้มีนิสัยเจ้าเล่ห์และชอบขโมยของจากเพื่อนบ้านของมัน

วันหนึ่ง กบเจ้าขโมยเห็นหิ่งห้อยตัวน้อยบินอยู่เหนือหนองน้ำ มันอยากได้แสงสว่างของหิ่งห้อย จึงคิดแผนการร้าย มันแกล้งทำเป็นตกน้ำแล้วร้องขอความช่วยเหลือ หิ่งห้อยที่ใจดีรีบเข้ามาช่วย กบเจ้าขโมยก็ฉวยโอกาสนี้จับหิ่งห้อยไว้และขโมยแสงสว่างของมันไป

ต่อมา กบเจ้าขโมยเห็นผีเสื้อตัวสวยบินอยู่บนดอกบัว มันอยากได้สีสันของผีเสื้อ จึงแกล้งทำเป็นบาดเจ็บแล้วร้องขอความช่วยเหลือ ผีเสื้อที่ใจดีรีบเข้ามาช่วย กบเจ้าขโมยก็ฉวยโอกาสนี้จับผีเสื้อไว้และขโมยสีสันของมันไป

กบเจ้าขโมยขโมยของจากเพื่อนบ้านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหนองน้ำกลายเป็นที่น่ากลัวและไม่มีความสุข สัตว์ต่างๆ หวาดกลัวที่จะเข้าใกล้กบเจ้าขโมยเพราะกลัวว่าจะถูกขโมยของไป

ในที่สุด สัตว์ต่างๆ ในหนองน้ำก็รวมตัวกันเพื่อลงโทษกบเจ้าขโมย พวกมันไล่กบเจ้าขโมยออกจากหนองน้ำและไม่ให้มันกลับเข้ามาอีก

ตั้งแต่นั้นมา กบเจ้าขโมยก็ต้องอยู่โดดเดี่ยวและโดดเดี่ยว มันไม่มีเพื่อนและไม่มีใครอยากเข้าใกล้มัน กบเจ้าขโมยจึงได้เรียนรู้บทเรียนว่าการขโมยของจากผู้อื่นนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดีและจะนำมาซึ่งความทุกข์ในภายหลัง
-----
Q427

แต่งนิทานเรื่องกบชอบพูดโกหกหลอกลวงผู้อื่น
ในหนองน้ำอันร่มรื่นแห่งหนึ่ง มีกบตัวหนึ่งชื่อว่า "กบโกหก" กบโกหกเป็นกบที่ชอบพูดโกหกหลอกลวงผู้อื่นเป็นชีวิตจิตใจ

วันหนึ่ง กบโกหกพบกับกบตัวอื่นชื่อว่า "กบฉลาด" กบโกหกจึงพูดโกหกว่า "ฉันเพิ่งกระโดดข้ามหนองน้ำได้ถึงสิบเมตรเลยนะ" กบฉลาดรู้ดีว่ากบโกหกกำลังโกหกอยู่ จึงพูดว่า "โห เก่งจังเลย แต่ฉันว่านายคงกระโดดได้แค่ห้าเมตรเองล่ะมั้ง"

กบโกหกไม่พอใจที่กบฉลาดไม่เชื่อ จึงพูดโกหกต่อว่า "ฉันกระโดดได้สิบห้าเมตรเลยล่ะ" กบฉลาดหัวเราะและพูดว่า "นายโกหกเก่งจริงๆ เลยนะ ฉันว่านายคงกระโดดได้แค่สามเมตรเองล่ะ"

กบโกหกโกรธมาก จึงกระโดดลงไปในหนองน้ำเพื่อพิสูจน์ให้กบฉลาดเห็น แต่ปรากฏว่ากบโกหกกระโดดได้เพียงแค่สองเมตรเท่านั้น กบฉลาดหัวเราะเยาะกบโกหกและพูดว่า "เห็นไหมล่ะ นายโกหกอีกแล้ว"

ตั้งแต่นั้นมา กบในหนองน้ำก็ไม่มีใครเชื่อคำพูดของกบโกหกอีกเลย และกบโกหกก็กลายเป็นกบที่โดดเดี่ยวและไม่มีเพื่อนเพราะนิสัยชอบโกหกของตนเอง
-----
Q428

แต่งนิทานเรื่องกบกินเหล้าเมายา
ในหนองน้ำอันเงียบสงบแห่งหนึ่ง มีกบตัวหนึ่งชื่อว่า "กบเขียว" กบเขียวเป็นกบที่ชอบสนุกสนานและชอบลองของใหม่ๆ อยู่เสมอ

วันหนึ่ง กบเขียวได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเหล้าและยาจากกบตัวอื่นๆ มันรู้สึกอยากรู้อยากลอง จึงตัดสินใจออกไปหาเหล้าและยามาลอง

กบเขียวเดินไปเรื่อยๆ จนมาถึงร้านขายของชำแห่งหนึ่ง มันเข้าไปในร้านและซื้อเหล้ากับยามาหนึ่งขวด จากนั้นก็กลับไปที่หนองน้ำ

กบเขียวเริ่มดื่มเหล้าและกินยาอย่างเมามัน มันรู้สึกสนุกและตื่นเต้นมาก แต่ไม่นานนัก เหล้าและยาก็เริ่มออกฤทธิ์

กบเขียวเริ่มพูดจาไม่รู้เรื่อง มันเดินเซไปเซมาและทำเสียงดังโวยวาย มันรบกวนกบตัวอื่นๆ ที่กำลังนอนหลับ

กบตัวอื่นๆ ตื่นขึ้นมาและเห็นกบเขียวที่เมามาย พวกมันตกใจและกลัวมาก พวกมันไม่เคยเห็นกบที่เมามาก่อน

กบเขียวเริ่มอาละวาด มันกระโดดไปกระโดดมาและทำลายสิ่งของต่างๆ ในหนองน้ำ กบตัวอื่นๆ พยายามจะหยุดมัน แต่ก็ไม่สามารถทำได้

ในที่สุด กบเขียวก็หมดแรงและล้มลงไปนอนหลับ มันนอนหลับไปนานหลายชั่วโมง จนกระทั่งเหล้าและยาก็หมดฤทธิ์

เมื่อกบเขียวตื่นขึ้น มันรู้สึกปวดหัวและมึนงงมาก มันจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้

กบตัวอื่นๆ เล่าให้กบเขียวฟังว่ามันเมามากและอาละวาดไปทั่วหนองน้ำ กบเขียวรู้สึกละอายใจมาก มันขอโทษกบตัวอื่นๆ และสัญญาว่าจะไม่ดื่มเหล้าและกินยาอีกแล้ว

ตั้งแต่นั้นมา กบเขียวก็เลิกดื่มเหล้าและกินยา มันใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและไม่เคยทำอะไรที่ทำให้กบตัวอื่นๆ เดือดร้อนอีกเลย
-----
Q429

แต่งนิทานเรื่องลิงผู้ขยันชื่อสัตว์
ในป่าลึกอันเขียวขจี มีลิงตัวหนึ่งชื่อสัตว์ที่ขยันขันแข็งเป็นอย่างมาก แตกต่างจากลิงตัวอื่นๆ ที่มักจะกินและเล่นไปวันๆ สัตว์จะตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเก็บผลไม้และรากไม้มาเป็นอาหารสำหรับตัวเองและครอบครัว

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่สัตว์กำลังเก็บผลไม้ สัตว์ก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากแม่นกตัวหนึ่งที่ติดอยู่ในกิ่งไม้ สัตว์รีบปีนขึ้นไปช่วยแม่นกโดยไม่ลังเล แม่นกซาบซึ้งใจมากและขอบคุณสัตว์อย่างสุดซึ้ง

หลังจากนั้นไม่นาน สัตว์ก็ได้ยินเสียงคำรามของเสือจากระยะไกล สัตว์รู้ดีว่าเสือเป็นสัตว์ที่อันตราย แต่แทนที่จะหนีไป สัตว์กลับรีบวิ่งไปยังต้นเสียงเพื่อช่วยเหลือเหยื่อของเสือ

สัตว์พบว่าเสือได้จับลูกหมูป่าตัวหนึ่งไว้ สัตว์ไม่รอช้า รีบกระโดดขึ้นหลังเสือและพยายามดึงลูกหมูป่าออกจากปากเสือ เสือโกรธมากและพยายามจะทำร้ายสัตว์ แต่สัตว์ก็ต่อสู้กลับอย่างกล้าหาญ

ในที่สุด สัตว์ก็สามารถช่วยลูกหมูป่าออกมาได้สำเร็จ เสือที่โกรธแค้นก็วิ่งหนีไป ลูกหมูป่าและแม่ของมันซาบซึ้งใจในความกล้าหาญของสัตว์มาก

ข่าวความกล้าหาญและความขยันขันแข็งของสัตว์แพร่กระจายไปทั่วทั้งป่า สัตว์กลายเป็นที่เคารพนับถือของสัตว์ตัวอื่นๆ และได้รับการยกย่องว่าเป็นลิงผู้ขยันขันแข็งที่สุดในป่า
-----
Q430


แต่งนิทานเรื่องลิงน้อยผู้ทำตัวน่ารัก
ในป่าอันกว้างใหญ่และเขียวขจี อาศัยลิงน้อยตัวหนึ่งชื่อ "ลิงน้อย" ลิงน้อยเป็นลิงที่น่ารักและขี้เล่นมาก มีขนสีน้ำตาลอ่อนนุ่มฟู ตาสีดำกลมโต และหางยาวที่ชอบแกว่งไปมา

ลิงน้อยชอบเล่นซ่อนแอบกับเพื่อนๆ ลิงน้อยตัวอื่นๆ ในป่า มันจะซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ ใบไม้ หรือแม้แต่ในโพรงไม้ เพื่อนๆ ของลิงน้อยจะต้องตามหาลิงน้อยให้เจอ และเมื่อพวกเขาพบมัน พวกเขาก็จะหัวเราะและโอบกอดลิงน้อยด้วยความรัก

นอกจากจะขี้เล่นแล้ว ลิงน้อยยังเป็นลิงที่ใจดีและมีน้ำใจอีกด้วย มันชอบแบ่งปันผลไม้กับเพื่อนๆ และช่วยเหลือพวกมันเมื่อพวกมันต้องการความช่วยเหลือ วันหนึ่ง ลิงน้อยเห็นลูกนกตัวเล็กๆ ตกลงมาจากรัง มันจึงรีบปีนขึ้นไปบนต้นไม้และพาลูกนกกลับไปที่รังของมันอย่างปลอดภัย

ลิงน้อยยังเป็นลิงที่ฉลาดมาก มันสามารถแก้ปัญหาต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว วันหนึ่ง ลิงน้อยกำลังหิวและต้องการหาอาหาร มันจึงปีนขึ้นไปบนต้นมะพร้าวและใช้หินทุบเปลือกมะพร้าวเพื่อกินเนื้อมะพร้าวข้างใน

สัตว์ต่างๆ ในป่าต่างก็รักลิงน้อย เพราะความน่ารัก ขี้เล่น ใจดี และฉลาดของมัน ลิงน้อยเป็นที่รักของทุกคน และทุกคนก็รักลิงน้อย
-----
Q431

แต่งนิทานเรื่องลิงน้อยขยันไปโรงเรียน

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม