รวมนิทานอ้ายจำเรียน

แต่งนวนิยายเรื่องอ้ายจำเรียนพบรักน้องเอยที่เกาหลีแบบเศร้าๆ

ท่ามกลางหิมะโปรยปรายที่ปกคลุมกรุงโซล อ้ายจำเรียนนักศึกษาหนุ่มชาวไทยพบรักกับเอย สาวน้อยชาวเกาหลีใต้ผู้มีดวงตาเศร้าหมอง

อ้ายจำเรียนตกหลุมรักความอ่อนหวานและความเศร้าที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของเอย ในขณะที่เอยหลงใหลในความอบอุ่นและความจริงใจของอ้ายจำเรียน พวกเขาใช้เวลาอันมีค่าด้วยกันในสวนสาธารณะที่เงียบสงบและตามท้องถนนที่คึกคักของเมือง

แต่โชคชะตาก็เล่นตลก เมื่อครอบครัวของเอยไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ของพวกเขา พวกเขาบังคับให้เอยแต่งงานกับผู้ชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจ อ้ายจำเรียนหัวใจสลาย แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเอย

ในคืนแต่งงานของเอย อ้ายจำเรียนเฝ้ารอดอยู่นอกโบสถ์ด้วยหัวใจที่แตกสลาย เขารู้ว่าเขาจะไม่มีวันลืมเธอได้ ในขณะเดียวกัน เอยก็ร้องไห้ทั้งคืนในห้องหอของเธอ คิดถึงชายที่เธอรัก

หลายปีผ่านไป อ้ายจำเรียนกลายเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ แต่ความทรงจำของเอยก็ยังคงหลอกหลอนเขาอยู่เสมอ เขาไม่เคยแต่งงานและใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว

ในทางกลับกัน ชีวิตสมรสของเอยก็ล้มเหลว เธอถูกสามีทำร้ายและดูถูกเหยียหยาม เธอคิดถึงอ้ายจำเรียนทุกวันและเสียใจที่ได้ปล่อยเขาไป

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนและเอยบังเอิญพบกันที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ทั้งสองต่างตกใจและมีความสุขที่ได้พบกันอีกครั้ง แต่ความสุขนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน เมื่อเอยบอกอ้ายจำเรียนว่าเธอป่วยเป็นโรคร้ายแรงและมีเวลาเหลืออีกไม่มาก

อ้ายจำเรียนหัวใจสลาย เขาใช้เวลาที่เหลืออยู่กับเอย พวกเขาพูดคุย แบ่งปันความทรงจำ และบอกรักกันอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

ในที่สุด เอยก็จากไปอย่างสงบในอ้อมกอดของอ้ายจำเรียน อ้ายจำเรียนฝังเธอไว้ที่สวนสาธารณะที่พวกเขาเคยใช้เวลาร่วมกัน และเขาก็ไปเยี่ยมหลุมศพของเธอทุกวันจนกระทั่งวันสุดท้ายของชีวิต

-----

Q392

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนพบรักกับน้องซีที่เกาะฮาวาย

ณ เกาะฮาวายอันงดงาม มีชายหนุ่มรูปงามนามว่า "อ้ายจำเรียน" ผู้เดินทางมาจากแดนไกลเพื่อตามหาความรัก เขาเป็นชายหนุ่มผู้มีหัวใจอ่อนโยนและจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยความเมตตา

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังเดินเล่นอยู่ริมชายหาด เขาก็ได้พบกับหญิงสาวแสนสวยนามว่า "น้องซี" น้องซีเป็นหญิงสาวชาวเกาะผู้มีดวงตาสีฟ้าสดใสและรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของอ้ายจำเรียนเต้นแรง

อ้ายจำเรียนตกหลุมรักน้องซีตั้งแต่แรกเห็น และเขาตัดสินใจที่จะตามจีบเธออย่างจริงจัง เขาพาเธอไปเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ บนเกาะ และเล่าเรื่องราวการเดินทางของเขาให้เธอฟัง

น้องซีประทับใจในความจริงใจและความอ่อนโยนของอ้ายจำเรียน เธอจึงยอมเปิดใจให้กับเขา และในที่สุด ทั้งคู่ก็ได้ตกลงปลงใจเป็นคนรักกัน

อ้ายจำเรียนและน้องซีใช้เวลาอันแสนหวานด้วยกันบนเกาะฮาวาย พวกเขาเดินเล่นบนชายหาด จับมือกันชมพระอาทิตย์ตกดิน และแลกเปลี่ยนคำสัญญาแห่งรักนิรันดร์

เมื่อถึงเวลาที่อ้ายจำเรียนต้องเดินทางกลับบ้าน เขาตัดสินใจที่จะพาน้องซีไปด้วย เพราะเขาไม่สามารถทนอยู่ห่างจากเธอได้อีกต่อไป

น้องซีตกลงที่จะไปกับอ้ายจำเรียน และทั้งคู่ก็เดินทางกลับบ้านเกิดของอ้ายจำเรียนด้วยกัน พวกเขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป และความรักของพวกเขาก็เป็นตำนานเล่าขานบนเกาะฮาวายสืบมา

-----

Q393

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเดินทางไปประเทศรวันด้าตามหารักแท้รักกับน้องชินอ้ายจำเรียนผิดหวังความรัก

ในดินแดนอันไกลโพ้นแห่งรวันดา มีเรื่องราวความรักอันน่าเศร้าของชายหนุ่มผู้หนึ่งชื่ออ้ายจำเรียน เขาเดินทางมาจากแดนไกลเพื่อตามหารักแท้ที่เขาเฝ้าใฝ่หา

อ้ายจำเรียนได้พบกับหญิงสาวแสนสวยนามว่าน้องชิน เธอเป็นหญิงสาวชาวรวันดาที่ทั้งฉลาดและมีเสน่ห์ อ้ายจำเรียนตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น เขาตามจีบน้องชินอย่างไม่ลดละ มอบของขวัญและคำหวานให้เธอทุกวัน

น้องชินรู้สึกดีกับอ้ายจำเรียน แต่เธอก็ยังลังเลที่จะเปิดใจให้เขา เธอเคยผิดหวังในความรักมาก่อน จึงกลัวที่จะเจ็บปวดอีกครั้ง อ้ายจำเรียนพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะพิสูจน์ความจริงใจของเขา

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนตัดสินใจสารภาพรักกับน้องชินอย่างจริงจัง เขาบอกเธอว่าเขารักเธอมากแค่ไหน และจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข น้องชินฟังคำสารภาพของอ้ายจำเรียนด้วยหัวใจที่สั่นไหว เธอรู้สึกได้ถึงความจริงใจในคำพูดของเขา

แต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกกับอ้ายจำเรียน น้องชินบอกกับเขาว่าเธอไม่สามารถรับรักเขาได้ เธอมีคนที่รักอยู่แล้ว อ้ายจำเรียนหัวใจสลาย เขาไม่คิดว่าน้องชินจะปฏิเสธเขา

อ้ายจำเรียนเดินทางกลับบ้านเกิดด้วยความเศร้าโศก เขาผิดหวังในความรักและสูญเสียความหวังที่จะได้พบกับรักแท้ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังคงเก็บความทรงจำดีๆ ที่มีร่วมกับน้องชินไว้ในใจเสมอ

และนั่นคือเรื่องราวความรักอันน่าเศร้าของอ้ายจำเรียน ชายหนุ่มผู้เดินทางไปไกลเพื่อตามหารักแท้ แต่กลับต้องผิดหวังและกลับมาพร้อมกับหัวใจที่แตกสลาย

-----

Q394

นิทานเรื่องความรักอ้ายจำเรียนกับน้องมิ้น

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านอันแสนสงบ มีชายหนุ่มรูปงามนามว่า อ้ายจำเรียน เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั้งหมู่บ้าน แต่หัวใจของเขากลับมอบให้กับน้องมิ้น หญิงสาวผู้มีจิตใจดีและงามราวกับนางฟ้า

อ้ายจำเรียนเฝ้าตามจีบน้องมิ้นอยู่หลายปี แต่เธอกลับไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย น้องมิ้นบอกกับเขาว่า เธอต้องการชายหนุ่มที่ฉลาดและมีการศึกษาสูงกว่าเธอ อ้ายจำเรียนเสียใจมาก แต่ก็ไม่ย่อท้อ เขาตัดสินใจเดินทางไปเรียนต่อที่เมืองหลวง

หลายปีผ่านไป อ้ายจำเรียนสำเร็จการศึกษาและกลับมาบ้านเกิด เขาได้กลายเป็นชายหนุ่มที่ฉลาดและมีการศึกษาสูงอย่างที่น้องมิ้นต้องการ เมื่อน้องมิ้นได้พบกับอ้ายจำเรียนอีกครั้ง เธอก็รู้สึกประหลาดใจและดีใจเป็นอย่างมาก

อ้ายจำเรียนสารภาพรักกับน้องมิ้นอีกครั้ง และคราวนี้ น้องมิ้นก็ตอบตกลง เธอประทับใจในความพยายามและความฉลาดของเขา ทั้งสองแต่งงานกันและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป

-----

Q396

นิทานเรื่องความรักอ้ายจำเรียนกับน้องอุนใจ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มรูปงามนามว่า อ้ายจำเรียน เขาเป็นหนุ่มบ้านนาที่ขยันขันแข็งและซื่อสัตย์ต่อความรัก ส่วนน้องอุนใจนั้นเป็นสาวงามจากเมืองหลวง นางมีรูปโฉมงดงามและจิตใจอ่อนโยน

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนได้เดินทางไปยังเมืองหลวงเพื่อขายข้าว เขาได้พบกับน้องอุนใจและตกหลุมรักนางตั้งแต่แรกเห็น น้องอุนใจก็เช่นกัน นางประทับใจในความซื่อสัตย์และความขยันของอ้ายจำเรียน

ทั้งสองได้แอบคบหากันโดยที่บิดามารดาของน้องอุนใจไม่รู้ แต่แล้วความลับก็ถูกเปิดเผย บิดามารดาของน้องอุนใจโกรธมากที่ลูกสาวของตนไปคบหากับชายบ้านนา จึงสั่งให้น้องอุนใจเลิกคบกับอ้ายจำเรียน

น้องอุนใจเสียใจมาก นางไม่ต้องการเลิกกับอ้ายจำเรียน แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งบิดามารดา อ้ายจำเรียนเองก็เสียใจไม่แพ้กัน เขาพยายามอ้อนวอนขอร้องบิดามารดาของน้องอุนใจ แต่ก็ไม่เป็นผล

ในที่สุด อ้ายจำเรียนก็ตัดสินใจกลับไปยังบ้านเกิดของตน เขาเสียใจมากที่ต้องจากน้องอุนใจไป แต่ก็รู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น น้องอุนใจเองก็เสียใจไม่แพ้กัน นางเฝ้ารอคอยวันที่อ้ายจำเรียนจะกลับมาหา

หลายปีผ่านไป อ้ายจำเรียนได้กลายเป็นเศรษฐีหนุ่ม เขาประสบความสำเร็จในธุรกิจการค้าและมีฐานะร่ำรวย แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่เคยลืมน้องอุนใจได้เลย

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนได้เดินทางกลับมายังเมืองหลวง เขาตั้งใจที่จะตามหาน้องอุนใจอีกครั้ง เขาไปที่บ้านของนาง แต่กลับพบว่าบ้านหลังนั้นว่างเปล่า เขาจึงสอบถามจากเพื่อนบ้านและได้รู้ว่าน้องอุนใจได้แต่งงานไปแล้ว

อ้ายจำเรียนเสียใจมาก แต่ก็ยินดีกับความสุขของน้องอุนใจ เขาตัดสินใจที่จะกลับไปยังบ้านเกิดของตนและใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

แม้ว่าความรักของอ้ายจำเรียนและน้องอุนใจจะไม่สมหวัง แต่ทั้งสองก็ยังคงรักและคิดถึงกันตลอดมา นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่าความรักที่แท้จริงนั้นจะไม่จางหายไปตามกาลเวลา

-----

Q397