รวมนิทานอ้ายจำเรียน

ินิทานเรื่องอ้ายจำเรียนทำบุญหวังผล

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่ออ้ายจำเรียน เขาเป็นคนขยันขันแข็งและซื่อสัตย์ต่อนายจ้าง แต่เขาก็เป็นคนโลภและเห็นแก่ตัวอีกด้วย

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพระภิกษุรูปหนึ่งที่สามารถอธิษฐานให้ผู้คนร่ำรวยได้ เขาจึงรีบไปหาพระภิกษุรูปนั้นและขอให้พระภิกษุช่วยอธิษฐานให้เขาด้วย

พระภิกษุรูปนั้นตกลงที่จะช่วยอ้ายจำเรียน แต่ท่านได้เตือนเขาว่า การทำบุญหวังผลนั้นไม่ดี และจะไม่นำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง

อย่างไรก็ตาม อ้ายจำเรียนไม่ฟังคำเตือนของพระภิกษุ เขาเพียงต้องการรวยเท่านั้น พระภิกษุจึงอธิษฐานให้เขาตามที่ขอ

หลังจากนั้นไม่นาน อ้ายจำเรียนก็กลายเป็นคนร่ำรวย เขาได้เงินทองและทรัพย์สมบัติมากมาย แต่เขาก็ยังไม่พอใจ เขายังคงโลภและเห็นแก่ตัวอยู่

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนได้ไปทำบุญที่วัด เขาได้บริจาคเงินจำนวนมากให้กับวัด แต่เขาก็ไม่ได้ทำด้วยใจที่บริสุทธิ์ เขามีแต่หวังว่าพระภิกษุจะอธิษฐานให้เขาร่ำรวยยิ่งขึ้นไปอีก

พระภิกษุรูปเดิมที่เคยอธิษฐานให้เขาเห็นความโลภและความเห็นแก่ตัวของอ้ายจำเรียน ท่านจึงไม่ยอมอธิษฐานให้เขาอีก

อ้ายจำเรียนโกรธมาก เขาคิดว่าพระภิกษุรูปนั้นทรยศต่อเขา เขาจึงสาปแช่งพระภิกษุและวัด

หลังจากนั้นไม่นาน อ้ายจำเรียนก็ประสบเคราะห์กรรม เขาสูญเสียเงินทองและทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขา เขาตกต่ำลงจนกลายเป็นขอทาน

อ้ายจำเรียนสำนึกผิดในสิ่งที่เขาได้ทำ เขาจึงกลับไปที่วัดและขอโทษพระภิกษุรูปนั้น พระภิกษุรูปนั้นให้อภัยเขาและสอนให้เขาเข้าใจความสำคัญของการทำบุญด้วยใจที่บริสุทธิ์

อ้ายจำเรียนได้เรียนรู้บทเรียนอันล้ำค่าในครั้งนี้ เขาเลิกเป็นคนโลภและเห็นแก่ตัว และเริ่มทำบุญด้วยใจที่บริสุทธิ์ เขาได้พบกับความสุขที่แท้จริงในที่สุด

-----

Q310

นิทานเรื่องลูกชายหนุนดวงมีนามว่าอ้ายจำเรียน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มรูปงามนามว่า อ้ายจำเรียน เขาเป็นลูกชายของเศรษฐีผู้มั่งคั่งในเมืองเชียงใหม่ อ้ายจำเรียนเป็นหนุ่มที่ฉลาดและขยันหมั่นเพียร แต่เขามีความลับที่ไม่เคยบอกใคร นั่นคือ เขาเป็นลูกชายของหนุนดวง นางฟ้าแห่งดวงจันทร์

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังเดินเล่นอยู่ในป่า เขาก็ได้พบกับนางฟ้าตนหนึ่ง นางฟ้านั้นงดงามราวกับดวงจันทร์เต็มดวง นางเล่าให้อ้ายจำเรียนฟังว่า นางคือหนุนดวง มารดาของเขา และนางได้ลงมาจากสวรรค์เพื่อมาหาเขา อ้ายจำเรียนดีใจมากที่ได้พบมารดาของตน และเขาก็เล่าเรื่องราวชีวิตของเขาให้มารดาฟัง

หนุนดวงรู้สึกสงสารลูกชายของตนที่ต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก นางจึงมอบของวิเศษ 3 อย่างให้แก่เขา ของวิเศษชิ้นแรกคือ หีบสมบัติที่เต็มไปด้วยทองคำและเพชรพลอย ของวิเศษชิ้นที่สองคือ ม้าวิเศษที่สามารถวิ่งได้เร็วกว่าลม และของวิเศษชิ้นสุดท้ายคือ กระจกวิเศษที่สามารถส่องเห็นทุกสิ่งในโลก

อ้ายจำเรียนนำของวิเศษทั้ง 3 กลับไปยังบ้านของเขา และใช้ของวิเศษเหล่านั้นเพื่อช่วยเหลือผู้คนในเมือง เชียงใหม่ เขากลายเป็นที่รักและเคารพของชาวเมือง และในที่สุด เขาก็ได้แต่งงานกับหญิงสาวที่เขารัก และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป

-----

Q311

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนทำความดีหวังผลสิ่งตอบแทน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่ออ้ายจำเรียน เป็นคนขยันและซื่อสัตย์ วันหนึ่งขณะที่กำลังไถนาอยู่ อ้ายจำเรียนก็ได้ยินเสียงร้องของนางฟ้าจากสวรรค์ นางฟ้าบอกว่า "อ้ายจำเรียน เจ้าเป็นคนดีมาก เราจะให้พรสามประการแก่เจ้า"

อ้ายจำเรียนดีใจมาก เขาคิดว่าจะขอพรอะไรดี เขาจึงขอพรดังนี้

1. ข้าพเจ้าขอให้ข้าพเจ้าร่ำรวย

2. ข้าพเจ้าขอให้ข้าพเจ้ามีอำนาจ

3. ข้าพเจ้าขอให้ข้าพเจ้ามีภรรยาที่สวยที่สุดในโลก

นางฟ้าก็ประทานพรให้ตามที่อ้ายจำเรียนขอ

หลังจากนั้น อ้ายจำเรียนก็กลายเป็นคนร่ำรวย มีอำนาจ และมีภรรยาที่สวยที่สุดในโลก แต่แล้ววันหนึ่ง เขาก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจ เขาคิดว่าเขายังต้องการสิ่งอื่นๆ อีกมากมาย

เขาจึงไปหาหมอดู หมอดูบอกว่า "อ้ายจำเรียน เจ้าเป็นคนโลภมาก เจ้าจะต้องได้รับบทเรียน"

ทันใดนั้น อ้ายจำเรียนก็สูญเสียทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขา เขาถูกปลดจากตำแหน่ง และภรรยาของเขาก็ทิ้งเขาไป

อ้ายจำเรียนรู้สึกเสียใจมาก เขาตระหนักว่าเขาได้ทำผิดพลาด เขาจึงกลับไปหาหมอดูและขอให้หมอดูช่วยเหลือ

หมอดูบอกว่า "อ้ายจำเรียน เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะพอใจในสิ่งที่เจ้ามี เจ้าต้องทำความดีโดยไม่หวังผลตอบแทน"

อ้ายจำเรียนก็ทำตามคำแนะนำของหมอดู เขาเริ่มทำความดีโดยไม่หวังผลตอบแทน และในที่สุดเขาก็มีความสุขอีกครั้ง

-----

Q312

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนคนไม่เต็มบาท

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มผู้หนึ่งชื่อจำเรียน เขาเป็นคนไม่เต็มบาท ชอบพูดจาเพ้อเจ้อและทำตัวแปลกๆ ชาวบ้านต่างพากันหัวเราะเยาะเขา

วันหนึ่ง จำเรียนเดินผ่านป่าและพบกับเสือตัวหนึ่ง เสือคำรามใส่เขา แต่จำเรียนกลับไม่กลัว เขาพูดว่า "อย่ากลัวนะเจ้าเสือ ฉันเป็นคนไม่เต็มบาท ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น"

เสือตกใจมากที่ได้ยินคำพูดของจำเรียน มันไม่เคยเจอมนุษย์ที่ไม่กลัวมันมาก่อน เสือจึงวิ่งหนีไป

จำเรียนเดินต่อไปจนกระทั่งมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชาวบ้านเห็นเขาแล้วก็พากันหัวเราะเยาะอีกครั้ง จำเรียนไม่สนใจ เขาเดินไปที่บ้านหลังหนึ่งและเคาะประตู

หญิงสาวคนหนึ่งเปิดประตูออกมา จำเรียนพูดว่า "สวัสดีครับ ผมชื่อจำเรียน ผมมาขอพักด้วยสักคืนได้ไหมครับ"

หญิงสาวมองจำเรียนด้วยความสงสาร เธอเชิญเขาเข้ามาในบ้านและให้ข้าวเขากิน

จำเรียนพักอยู่ที่บ้านของหญิงสาวหลายวัน เขาช่วยเธอทำงานบ้านและเล่าเรื่องแปลกๆ ให้เธอฟัง หญิงสาวเริ่มชอบจำเรียนเพราะความจริงใจและความไม่เหมือนใครของเขา

วันหนึ่ง ขณะที่จำเรียนกำลังทำงานอยู่ในสวน เขาเห็นโจรกลุ่มหนึ่งกำลังจะปล้นบ้านของหญิงสาว จำเรียนรีบวิ่งไปช่วย เขาใช้ไม้กวาดไล่ตีโจรจนโจรต้องวิ่งหนีไป

หญิงสาวดีใจมากที่จำเรียนช่วยเธอไว้ เธอขอบคุณเขาและบอกว่าเธอจะแต่งงานกับเขา

จำเรียนและหญิงสาวแต่งงานกันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข พวกเขามีลูกด้วยกันหลายคน และลูกๆ ของพวกเขาก็เป็นคนดีและฉลาดทั้งนั้น

ตั้งแต่นั้นมา ชาวบ้านก็เลิกหัวเราะเยาะจำเรียน พวกเขารู้ว่าแม้ว่าเขาจะเป็นคนไม่เต็มบาท แต่เขาก็เป็นคนที่มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่และกล้าหาญ

-----

Q313

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเป็นพ่อศรีเรือนที่ดี

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่อจำเรียน เขาเป็นคนขยันและฉลาด แต่เขาไม่เคยเรียนรู้วิธีการเป็นพ่อศรีเรือนที่ดีเลย

วันหนึ่ง จำเรียนแต่งงานกับหญิงสาวชื่อคำเอื้อย คำเอื้อยเป็นคนใจดีและขยัน แต่เธอไม่รู้วิธีทำอาหารหรือดูแลบ้าน

จำเรียนและคำเอื้อยจึงต้องเรียนรู้วิธีการเป็นพ่อศรีเรือนที่ดีด้วยกัน พวกเขาเริ่มต้นด้วยการเรียนรู้วิธีทำอาหาร จากนั้นพวกเขาก็เรียนรู้วิธีทำความสะอาดบ้านและดูแลเสื้อผ้า

ในไม่ช้า จำเรียนและคำเอื้อยก็กลายเป็นพ่อศรีเรือนที่ดี พวกเขามีความสุขมากที่ได้ใช้เวลาร่วมกันและดูแลบ้านของตนเอง

นิทานเรื่องนี้สอนให้เราทราบว่า เราทุกคนสามารถเรียนรู้วิธีการเป็นพ่อศรีเรือนที่ดีได้ ไม่ว่าเราจะอายุเท่าไหร่หรือมีประสบการณ์มากแค่ไหน

-----

Q314

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเข้าเมืองลับแล

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มรูปงามนามว่า "อ้ายจำเรียน" อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นและใฝ่หาความรู้ อ้ายจำเรียนจึงตัดสินใจออกเดินทางเข้าเมืองลับแล เมืองในตำนานที่เล่าขานกันว่าเป็นดินแดนแห่งความมหัศจรรย์และความลับ

ระหว่างทาง อ้ายจำเรียนได้พบกับสัตว์วิเศษมากมาย เช่น นกยักษ์ที่บินได้สูงเสียดฟ้า และเสือโคร่งที่มีเขาบนหัว เขาได้เรียนรู้ภาษาของสัตว์เหล่านี้และได้รู้จักกับความลับของป่าลึก

เมื่ออ้ายจำเรียนเดินทางมาถึงเมืองลับแล เขาพบว่าเมืองนี้ปกครองโดยกษัตริย์หนุ่มรูปงามนามว่า "ท้าวคำลือ" ท้าวคำลือต้อนรับอ้ายจำเรียนอย่างอบอุ่นและเล่าให้เขาฟังถึงความลับของเมืองลับแล

เมืองลับแลเป็นดินแดนที่ซ่อนตัวอยู่จากโลกภายนอก ผู้คนในเมืองนี้มีอายุยืนยาวและมีพลังวิเศษ พวกเขามีความรู้ในด้านเวทมนตร์และสามารถเสกคาถาได้

อ้ายจำเรียนได้ศึกษาเวทมนตร์และความลับของเมืองลับแลจากท้าวคำลือ เขาเรียนรู้วิธีการเสกคาถาและการใช้พลังวิเศษต่างๆ

หลังจากที่อยู่ในเมืองลับแลเป็นเวลาหลายปี อ้ายจำเรียนก็ตัดสินใจกลับบ้านเกิดของตน เขาใช้ความรู้และพลังวิเศษที่ได้เรียนรู้มาช่วยเหลือผู้คนในหมู่บ้านและทำให้หมู่บ้านเจริญรุ่งเรือง

ตั้งแต่นั้นมา เรื่องราวของอ้ายจำเรียนที่เข้าเมืองลับแลก็กลายเป็นตำนานที่เล่าขานกันมาจนถึงทุกวันนี้ เป็นเรื่องราวที่เล่าถึงความอยากรู้อยากเห็น ความใฝ่หาความรู้ และความมหัศจรรย์ของดินแดนที่ซ่อนตัวอยู่จากโลกภายนอก

-----

Q315