นิทานในวันที่8/05/26/567

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเบียดเบียนทำร้ายสัตว์เล็กสัตว์น้อยและคนอ่อนแอ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กชายชื่ออ้ายจำเรียน เขาเป็นเด็กที่เกเร ชอบแกล้งสัตว์เล็กสัตว์น้อยและคนอ่อนแอในหมู่บ้าน

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนกำลังเดินเล่นอยู่ในป่า เขาเห็นนกตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งกำลังบินอยู่บนต้นไม้ เขาจึงหยิบก้อนหินขว้างไปที่นกตัวนั้น นกตัวนั้นร่วงลงมาจากต้นไม้และตายทันที

อ้ายจำเรียนหัวเราะอย่างสะใจ เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องสนุกที่จะทำร้ายสัตว์เล็กๆ เขาเดินต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงหนองน้ำ เขาเห็นกบตัวหนึ่งกำลังกระโดดอยู่ในน้ำ เขาจึงหยิบก้อนหินขว้างไปที่กบตัวนั้น กบตัวนั้นโดนก้อนหินเข้าที่หัวและตายทันที

อ้ายจำเรียนหัวเราะอย่างสะใจอีกครั้ง เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องสนุกที่จะทำร้ายสัตว์เล็กๆ เขาเดินต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงกระท่อมหลังหนึ่ง เขาเห็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งกำลังนั่งเล่นอยู่หน้ากระท่อม เขาจึงเดินเข้าไปหาเด็กหญิงคนนั้นและแกล้งเธอ

เด็กหญิงคนนั้นกลัวมาก เธอวิ่งหนีเข้าไปในกระท่อม อ้ายจำเรียนวิ่งตามเข้าไปในกระท่อมและแกล้งเธอต่อ เด็กหญิงคนนั้นร้องไห้และขอร้องให้เขาหยุดแกล้งเธอ แต่เขาก็ไม่ฟัง

ในที่สุด ชาวบ้านในหมู่บ้านก็รู้เรื่องที่อ้ายจำเรียนแกล้งสัตว์เล็กสัตว์น้อยและคนอ่อนแอ ชาวบ้านโกรธมาก พวกเขาจับตัวอ้ายจำเรียนและนำตัวเขาไปที่ศาล

ศาลตัดสินให้จำคุกอ้ายจำเรียนเป็นเวลา 10 ปี อ้ายจำเรียนถูกนำตัวไปที่คุก เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ในคุกเป็นเวลา 10 ปีโดยไม่มีอิสรภาพ

ระหว่างที่อยู่ในคุก อ้ายจำเรียนได้คิดทบทวนถึงสิ่งที่เขาได้ทำลงไป เขาสำนึกผิดในสิ่งที่เขาได้ทำ เขาตั้งใจว่าเมื่อเขาพ้นโทษออกไปแล้ว เขาจะไม่ทำร้ายสัตว์เล็กสัตว์น้อยและคนอ่อนแออีก

10 ปีต่อมา อ้ายจำเรียนพ้นโทษออกจากคุก เขาได้กลับมาที่หมู่บ้านของเขา เขาได้พบกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ คนที่เขาเคยแกล้งเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เด็กหญิงคนนั้นจำเขาได้ แต่เธอไม่ได้โกรธเขา เธอบอกกับเขาว่าเธอให้อภัยในสิ่งที่เขาได้ทำลงไป

อ้ายจำเรียนรู้สึกซาบซึ้งใจมาก เขาขอบคุณเด็กหญิงคนนั้นและสัญญากับเธอว่าเขาจะไม่ทำร้ายสัตว์เล็กสัตว์น้อยและคนอ่อนแออีก

อ้ายจำเรียนได้ใช้ชีวิตที่เหลือของเขาในการช่วยเหลือผู้อื่น เขาได้ช่วยเหลือสัตว์เล็กสัตว์น้อยและคนอ่อนแอ เขาได้กลายเป็นคนดีที่เป็นที่รักของทุกคนในหมู่บ้าน

-----

สวัสดีครับเพื่อนๆอยากจะสนับสนุนนิทานและคำกลอนของอ้ายจำเรียน แต่งโดยใช้เอไอช่วยแต่งให้บางเรื่องอ่านจะขวิดจะขัด อ้ายจำเรียนต้องโทษด้วยนะครับ อยากให้กำลังเล็กๆน้อยๆด้วยการโอนเงินได้ที่

 พร้อมเพย์เบอร์👉0892718015

ทรูมันนี่วอเลทเบอร์👉0892718015

           นาย จำเรียน จันทร์รักษา

          ขอบคุณมากครับ

สุดท้ายนี้อ้ายจำเรียนไม่มีอะไรให้นอกจากอวยพรให้

อ้ายจำเรียนขอให้น้องๆคนที่ใจดีกับอ้ายจำเรียนและใจดีมีความแมตตาต่อผู้อื่นทุกคนสุขสันต์ทุกวันไม่เจ็บไม่ป่วย ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ขอให้พระคุ้มครองคุณและครอบครัว ขอให้สุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา ขอให้การเรียนการงานการซื้อขายและธุรกิจ ราบรื่นสดใสปราศจากอุปสรรคทั้งปวง ขอให้สวยหล่อกันทุกคน ขอให้มีความสุขในการตอกกับแฟนราบรื่น จนถึงสวรรค์วิมานกันทุกคนนะครับ

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเป็นหัวขโมย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่อจำเรียน เขาเป็นคนยากจนและไม่มีที่ดินทำกิน จึงต้องอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในกระท่อมเล็กๆ หลังหนึ่ง จำเรียนเป็นคนขี้เกียจและไม่ชอบทำงาน เขาจึงมักจะแอบไปลักเล็กขโมยน้อยจากเพื่อนบ้านอยู่เสมอ

วันหนึ่ง จำเรียนแอบไปขโมยไก่ของเพื่อนบ้านมา แต่ไม่ทันไรก็ถูกจับได้ เพื่อนบ้านโกรธมาก จึงพาจำเรียนไปหาผู้ใหญ่บ้าน ผู้ใหญ่บ้านตำหนิจำเรียนอย่างรุนแรง และสั่งให้จำเรียนคืนไก่ให้กับเพื่อนบ้าน

จำเรียนจำใจคืนไก่ให้กับเพื่อนบ้าน แต่เขาก็ยังไม่สำนึกในความผิดของตัวเอง เขาแอบไปลักเล็กขโมยน้อยอีกหลายครั้ง จนเพื่อนบ้านเอือมระอาและไม่ไว้ใจเขาอีกต่อไป

ในที่สุด จำเรียนก็ถูกจับได้อีกครั้งในข้อหาขโมยของจากร้านค้า คราวนี้ผู้ใหญ่บ้านไม่ไว้หน้าจำเรียนอีกต่อไป จึงสั่งให้เฆี่ยนจำเรียนอย่างหนัก จำเรียนเจ็บปวดมากและสำนึกผิดในที่สุด

หลังจากนั้น จำเรียนก็เลิกขโมยของและตั้งใจทำงานหาเลี้ยงชีพอย่างสุจริต เขาทำงานหนักและอดทน จนในที่สุดก็มีฐานะดีขึ้นและเป็นที่เคารพนับถือของเพื่อนบ้าน

-----

Q2

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนนอกใจ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่อจำเรียน เขาเป็นคนขยันและฉลาดมาก จนได้รับทุนไปเรียนต่อต่างประเทศที่อังกฤษ

จำเรียนเรียนจบปริญญาโทและเอกที่อังกฤษ และได้งานทำที่นั่น เขาประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานอย่างมาก และมีฐานะร่ำรวย

แต่แล้ววันหนึ่ง จำเรียนก็ได้พบกับหญิงสาวชาวอังกฤษชื่อเอลิซาเบธ เธอเป็นหญิงสาวที่สวยงามและฉลาดมาก จำเรียนตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น

จำเรียนเริ่มคบหากับเอลิซาเบธ และในที่สุดก็แต่งงานกัน ทั้งคู่มีลูกด้วยกันสองคน ชีวิตครอบครัวของจำเรียนมีความสุขมาก

อย่างไรก็ตาม หลังจากแต่งงานได้ไม่นาน จำเรียนก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตในอังกฤษ เขาคิดถึงบ้านและครอบครัวของเขาในประเทศไทย

จำเรียนตัดสินใจลาออกจากงาน และพาครอบครัวกลับมาอยู่ที่เมืองไทย เขาได้งานทำเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

จำเรียนกลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในเมืองไทย เขาได้อยู่ใกล้ชิดกับครอบครัวและเพื่อนฝูง และได้ทำในสิ่งที่เขารัก นั่นคือการสอนหนังสือ

นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า ไม่ว่าเราจะไปอยู่ที่ไหนในโลก แต่บ้านเกิดของเราคือที่ที่เราควรกลับมา

-----

Q4

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเป็นคนมุสาโกหกหยาบคาย

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเป็นคนมุสาโกหกหยาบคาย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่อจำเรียน เขาเป็นคนมุสาโกหกหยาบคาย ชอบพูดจาไม่สุภาพและไม่ซื่อสัตย์ต่อผู้อื่น

วันหนึ่ง จำเรียนได้ไปพบกับชายชราผู้หนึ่ง ชายชราผู้นั้นได้เตือนจำเรียนว่า การโกหกและหยาบคายนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี จะทำให้คนอื่นไม่ชอบและไม่ไว้ใจ

แต่จำเรียนไม่ฟังคำเตือนของชายชรา ยังคงโกหกและหยาบคายต่อไป

ต่อมาจำเรียนได้ไปพบกับหญิงสาวผู้หนึ่ง หญิงสาวผู้นั้นเป็นคนดีและซื่อสัตย์ จำเรียนจึงโกหกหญิงสาวว่าตนเองเป็นคนร่ำรวยและมีการศึกษาสูง

หญิงสาวหลงเชื่อคำโกหกของจำเรียน จึงตกลงแต่งงานด้วย

หลังจากแต่งงานแล้ว จำเรียนก็ยังคงโกหกและหยาบคายต่อไป หญิงสาวจึงรู้ว่าจำเรียนเป็นคนอย่างไร จึงขอหย่าขาดจากจำเรียน

จำเรียนเสียใจมากที่ภรรยาขอหย่า จึงได้สำนึกผิดในสิ่งที่ตนเองได้ทำลงไป จำเรียนจึงได้ไปขอโทษชายชราและสัญญาว่าจะเลิกโกหกและหยาบคาย

ชายชราได้ให้อภัยจำเรียน และสอนให้จำเรียนเป็นคนดี ซื่อสัตย์ และสุภาพ

จำเรียนได้จำคำสอนของชายชรา และได้เปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่ เขาเลิกโกหกและหยาบคาย และกลายเป็นคนดีที่ซื่อสัตย์และสุภาพ

จำเรียนได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดมา และไม่เคยโกหกหรือหยาบคายอีกเลย

-----

Q5