มงคลที่1_5

รวมนิทานมงคล38ประกา

มงคลที่1การไม่คบคนพาล

นิทานมงคลเรื่องอ้ายจำเรียนคบคนพาล

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่ออ้ายจำเรียน เป็นคนขยันหมั่นเพียรและซื่อสัตย์ต่อหน้าที่การงาน แต่ด้วยความที่เป็นคนซื่อจึงทำให้ถูกคนพาลหลอกลวงได้ง่าย

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนได้พบกับชายหนุ่มอีกคนชื่ออ้ายจำพาล ซึ่งเป็นคนเจ้าเล่ห์และชอบหาผลประโยชน์จากผู้อื่น อ้ายจำพาลเห็นว่าอ้ายจำเรียนเป็นคนซื่อจึงคิดหาทางหลอกลวงเพื่อให้ได้เงินมา

อ้ายจำพาลจึงชักชวนอ้ายจำเรียนไปเล่นการพนัน อ้ายจำเรียนไม่เคยเล่นการพนันมาก่อน แต่ด้วยความที่อยากรวยทางลัดจึงหลงเชื่อคำชักชวนของอ้ายจำพาล

ทั้งสองไปเล่นการพนันที่บ่อนแห่งหนึ่ง อ้ายจำพาลแกล้งแพ้ให้อ้ายจำเรียนในตอนแรกเพื่อให้หลงกล แต่เมื่ออ้ายจำเรียนเริ่มเดิมพันสูงขึ้น อ้ายจำพาลก็เริ่มโกงจนชนะเงินของอ้ายจำเรียนไปจนหมด

อ้ายจำเรียนเสียใจมากที่ถูกหลอกลวง เขาจึงไปหาอ้ายจำพาลเพื่อทวงเงินคืน แต่กลับถูกอ้ายจำพาลไล่ตีจนต้องหนีเอาตัวรอด

อ้ายจำเรียนกลับบ้านด้วยความเสียใจและผิดหวัง เขาคิดได้ว่าการคบคนพาลนั้นไม่เป็นผลดี จึงตัดสินใจเลิกคบกับอ้ายจำพาลและตั้งใจทำงานหาเงินด้วยความซื่อสัตย์

ตั้งแต่นั้นมา อ้ายจำเรียนก็ไม่เคยคบคนพาลอีกเลย เขาทำงานหนักและซื่อสัตย์จนได้เลื่อนตำแหน่งและมีชีวิตที่สุขสบาย ส่วนอ้ายจำพาลก็ถูกจับเข้าคุกเพราะความเจ้าเล่ห์และการโกงของเขา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการคบคนพาลนั้นไม่เป็นผลดี เพราะคนพาลจะคอยหาผลประโยชน์จากเราและอาจทำให้เราเดือดร้อนได้ ดังนั้น เราจึงควรคบแต่คนดีและซื่อสัตย์ เพื่อให้ชีวิตของเราเจริญก้าวหน้าและมีความสุข

การไม่คบคนพาล

ท่านว่าลักษณะของคนพาลมี ๓ ประการคือ

๑.คิดชั่ว คือการมีจิตคิดอยากได้ในทางทุจริต มีความพยาบาท และมิจฉาทิฏฐิ คือเห็นผิดเป็นชอบ

๒.พูดชั่ว คือคำพูดที่ประกอบไปด้วยวจีทุจริตเช่น พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ และพูดเพ้อเจ้อ

๓.ทำชั่ว คือทำอะไรที่ประกอบด้วยกายทุจริตเช่น การฆ่าสัตว์ ลักขโมย ฉ้อโกง ฉุดคร่าอนาจาร ประพฤติผิดในกาม

รูปแบบของคนพาล มีข้อควรสังเกตุคือ

๑. ชอบแนะนำไปในทางที่ผิด หรือที่ไม่ควรแนะนำ อาทิเช่น แนะนำให้ไปเล่นการพนัน ให้ไปลักขโมย ให้กินยาบ้า ให้เสพยา ชวนไปฉุดคร่าอนาจารเป็นต้น เหล่านี้ถือว่าเป็นพาล

๒. ชอบทำในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ อาทิเช่น ไม่ทำงานตามหน้าที่ของตนให้เรียบร้อย แต่กลับชอบจะไปก้าวก่ายยุ่งกับหน้าที่การงานของผู้อื่น หรือไปจับผิดเพื่อนร่วมงาน แกล้ง ยุยง นินทาว่าร้ายกันและกันเป็นต้น

๓. ชอบทำผิดโดยเห็นสิ่งผิดเป็นของดี อาทิเช่น การสูบยาได้เป็นฮีโร่ เห็นคนที่ซื่อสัตย์เป็นคนโง่ไม่กินตามน้ำ ชอบรับสินบน ทุจริตในหน้าที่ หรือช่วยพวกพ้องให้พ้นจากความผิดเป็นต้น

๔. จะโกรธเคืองเมื่อพูดเตือน อาทิเช่น การเตือนเรื่องการเที่ยวเตร่ เตือนเรื่องการดื่มเหล้า กลับบ้านดึก เตือนเรื่องการคบเพื่อนเป้นต้น คนพวกนี้จะโกรธเมื่อได้รับการตักเตือน และไม่รับฟัง

๕. ไม่มีระเบียบวินัย อาทิเช่น ไม่เข้าคิวตามลำดับก่อนหลัง แต่ชอบแซงคิวอย่างหน้าด้านๆ ทิ้งขยะลงคลอง หรือข้างทาง ไม่เคารพกฏหมายของบ้านเมือง หรือของท้องถิ่นเป็นต้น

Q249

มงคลที่2การคบบัณฑิต

นิทานมงคลเรื่องอ้ายจำเรียนคบบัณฑิต

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่ออ้ายจำเรียน เป็นคนขยันหมั่นเพียร ชอบศึกษาหาความรู้ วันหนึ่งเขาได้เดินทางไปยังเมืองไกลเพื่อศึกษาต่อในสำนักของบัณฑิตผู้มีชื่อเสียง

อ้ายจำเรียนตั้งใจเรียนอย่างหนัก ได้รับความรู้มากมายจากบัณฑิต จนกลายเป็นผู้มีความรู้ความสามารถเป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป วันหนึ่งบัณฑิตได้จัดงานเลี้ยงเชิญลูกศิษย์มาร่วมงานด้วย

ในงานเลี้ยงมีการพูดคุยกันถึงเรื่องราวต่างๆ บัณฑิตได้เล่าเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ได้พบกับโจรในป่า โจรได้ถามชายหนุ่มว่า "เจ้ามีอะไรติดตัวมาบ้าง" ชายหนุ่มตอบว่า "ข้ามีแต่ความรู้" โจรได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเยาะและปล่อยตัวชายหนุ่มไป

บัณฑิตเล่าจบก็หันไปถามอ้ายจำเรียนว่า "เจ้าคิดว่าชายหนุ่มคนนั้นโง่หรือฉลาด" อ้ายจำเรียนตอบว่า "ข้าคิดว่าชายหนุ่มคนนั้นฉลาดมาก เพราะความรู้เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าทรัพย์สินใดๆ"

บัณฑิตพยักหน้าเห็นด้วยและกล่าวว่า "เจ้าตอบได้ดีมาก อ้ายจำเรียน เจ้าเป็นลูกศิษย์ที่ดีที่สุดของข้า"

จากนั้นอ้ายจำเรียนก็ได้กลับบ้านเกิดเมืองนอน นำความรู้ที่ได้มาพัฒนาบ้านเกิดของตนเอง จนกลายเป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองและมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งแผ่นดิน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความรู้เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าทรัพย์สินใดๆ และผู้ที่มีความรู้ก็จะสามารถพัฒนาตนเองและสังคมให้เจริญรุ่งเรืองได้

การคบบัญฑิต

บัณฑิต หมายถึงผู้ทรงความรู้ มีปัญญา มีจิตใจที่งาม และมีการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง รู้ดีรู้ชั่ว (ไม่ใช่คนที่จบปริญญาโดยนัย) มีลักษณะดังนี้คือ

๑. เป็นคนคิดดี คือการไม่คิดละโมบ ไม่พยาบาทปองร้ายใคร รู้จักให้อภัย เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ ความกตัญญูรู้คุณเป็นต้น

๒. เป็นคนพูดดี คือวจีสุจริต พูดจริง ทำจริงไม่โกหก ไม่พูดหยาบ ถากถาง นินทาว่าร้าย

๓. เป็นคนทำดี คือทำอาชีพสุจริต มีเมตตา ทำทานเป็นปกตินิสัย อยู่ในศีลธรรม ทำสมาธิภาวนา

รูปแบบของบัณฑิต มีข้อควรสังเกตุคือ

๑. ชอบชักนำในทางที่ถูกที่ควร อาทิเช่นการชักนำให้เลิกทำในสิ่งที่ผิด ตักเตือนให้ทำความดีอย่างเช่น ให้เลิกเล่นการพนันเป็นต้น

๒. ชอบทำในสิ่งที่เป็นธุระ อาทิเช่นการทำหน้าที่ของตนให้ลุล่วง และใช้เวลาที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ ไม่ก้าวก่ายเรื่องของผู้อื่นเว้นแต่จะได้รับการร้องขอ

๓. ชอบทำและแนะนำสิ่งที่ถูกที่ควร อาทิเช่นการพูดและทำอย่างตรงไปตรงมา แนะนำการทำทานที่ถูกต้อง ทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่น

๔. รับฟังดี ไม่โกรธ อาทิเช่นเมื่อมีคนมาว่ากล่าวก็ไม่ถือโทษ หรือโกรธ หรือทำอวดดี แต่จะรับฟังแล้วนำไปพิจารณาโดยยุติธรรม แล้วนำมาแก้ไขปรับปรุง

๕. รู้ระเบียบ กฏกติกามรรยาทที่ดี อาทิเช่นการรักษาระเบียบวินัยขององค์กร เพื่อให้หมู่คณะมีความเป็นระเบียบ และการดำเนินงานไม่สับสน หรือการรักษาความสะอาด ปฏิบัติ และเคารพกฏของสถานที่ ไม่ทำตามอำเภอใจ

Q250

มงคลที่3การบูชาบุคลที่ควรบูชา

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนบูชาบุคคลที่ควรบูชา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กหนุ่มชื่อจำเรียน เขาเป็นเด็กที่ขยันหมั่นเพียรและใฝ่รู้มาก วันหนึ่งเขาได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธเจ้าและคำสอนของพระองค์ จำเรียนเกิดความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างมาก เขาจึงตัดสินใจออกเดินทางไปแสวงหาพระพุทธเจ้า

จำเรียนเดินทางไปหลายวันหลายคืน จนกระทั่งมาถึงเมืองสาวัตถี ที่ซึ่งพระพุทธเจ้าประทับอยู่ จำเรียนได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าและขอรับคำสอน พระพุทธเจ้าทรงเมตตาสั่งสอนจำเรียนเกี่ยวกับหลักธรรมต่างๆ เช่น อริยสัจ 4 มรรค 8 และไตรลักษณ์

จำเรียนตั้งใจฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างตั้งใจ เขาเข้าใจหลักธรรมต่างๆ อย่างลึกซึ้งและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด จำเรียนได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ในที่สุด

หลังจากนั้น จำเรียนได้กลับไปยังหมู่บ้านของตนเองและเผยแผ่คำสอนของพระพุทธเจ้าให้แก่ชาวบ้าน ชาวบ้านต่างเลื่อมใสศรัทธาในคำสอนของพระพุทธเจ้าและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด หมู่บ้านของจำเรียนจึงกลายเป็นหมู่บ้านที่สงบสุขและเจริญรุ่งเรือง

นิทานเรื่องนี้สอนให้เราบูชาบุคคลที่ควรบูชา ได้แก่ บุคคลที่มีคุณธรรม มีความรู้ และมีคุณูปการต่อผู้อื่น การบูชาบุคคลที่ควรบูชาจะทำให้เราได้แบบอย่างที่ดีในการดำเนินชีวิต และจะนำพาเราไปสู่ความสุขและความสำเร็จ

การบูชาบุคคลที่ควรบูชา

การบูชา คือการแสดงความเคารพบุคคลที่เรานับถือ ยกย่อง เลื่อมใสในบุคคลคนนั้น ซึ่งการบูชาแบ่งออกเป็น ๒ อย่างคือ

๑. อามิสบูชา คือการบูชาด้วยสิ่งของเช่น การนำเงินให้พ่อแม่ไว้ใช้จ่าย หรือมอบทรัพย์สินให้พ่อแม่ หรือการนำดอกไม้ ธูปเทียนไปบูชาพระก็ถือเป็นอามิสบูชาเป้นต้น

๒.ปฏิบัติบูชา คือการบูชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนา การฝึกจิตให้ไม่ฟุ้งซ่าน เห็นความจริงในความเป็นไปของโลกเป็นต้น

บุคคลที่ควรบูชา มีดังนี้คือ

๑.พระพุทธเจ้า (คงไม่ต้องอธิบาย)

๒.พระปัจเจกพระพุทธเจ้า หมายถึงพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา

๓.พระมหากษัตริย์ผู้ตั้งอยู่ในทศพิศราชธรรม

๔.บิดามารดา

๕.ครูอาจารย์ ที่มีความรู้ดี มีความสามารถ และประพฤติดี

๖.อุปัชฌาย์ หรือผู้บังคับบัญชาที่มีความประพฤติดี ตั้งอยู่ในธรรม

Q251

มงคลที่4การอยู่ถิ่นอันสมควร

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนอยู่ในถิ่นอันสมควร

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายชื่อจำเรียน อาศัยอยู่ในหมู่บ้านอันแสนสงบสุข ท่ามกลางหุบเขาและลำธารที่ไหลเอื่อย

จำเรียนเป็นเด็กที่ขยันและใฝ่เรียน แต่ครอบครัวของเขายากจนเกินกว่าจะส่งเขาไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนในเมืองได้ จึงต้องเรียนหนังสืออยู่ที่วัดในหมู่บ้าน

วันหนึ่ง พระอาจารย์ที่วัดได้เล่าเรื่องราวของพระพุทธเจ้าให้จำเรียนฟัง จำเรียนเกิดความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก จึงตั้งใจว่าจะบวชเรียนเพื่อศึกษาธรรมะต่อไป

เมื่อจำเรียนอายุครบ 20 ปี จึงได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดในหมู่บ้าน พระอาจารย์ได้ตั้งชื่อให้ว่า "พระจำเรียน"

พระจำเรียนตั้งใจศึกษาพระธรรมวินัยอย่างจริงจัง ท่านใช้เวลาหลายปีในการศึกษาคัมภีร์ต่างๆ จนแตกฉานในพระไตรปิฎก

เมื่อพระจำเรียนศึกษาธรรมะจนสำเร็จแล้ว ท่านก็ได้ออกเดินทางเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปยังหมู่บ้านต่างๆ ท่านได้เทศน์สอนธรรมะให้แก่ผู้คนมากมาย จนมีผู้เลื่อมใสและเข้ามาบวชเป็นพระภิกษุในสำนักของท่านจำนวนมาก

พระจำเรียนได้สร้างวัดขึ้นหลายแห่งเพื่อเป็นสถานที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา ท่านได้อุปถัมภ์การศึกษาของเด็กๆ ในหมู่บ้านต่างๆ และได้ช่วยเหลือผู้ยากไร้ด้วยการบริจาคทาน

พระจำเรียนเป็นพระภิกษุที่ได้รับการเคารพนับถือจากผู้คนทั่วไป ท่านได้อุทิศชีวิตเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาและการช่วยเหลือผู้อื่น ท่านได้เป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่ผู้คนมากมาย และได้สร้างคุณประโยชน์ไว้ให้แก่สังคมอย่างมากมาย

การอยู่ในถิ่นอันสมควร

ถิ่นอันสมควรควรประกอบด้วยสิ่งแวดล้อม ๔ อย่างได้แก่

๑.อาวาสเป็นที่สบาย หมายถึงอยู่แล้วสบาย เช่นสะอาด เดินทางไปมาสะดวก อากาศดี เป็นแหล่งชุมชน ไม่มีแหล่งอบายมุขเป็นต้น

๒.อาหารเป็นที่สบาย หมายถึงอาหารการกินอุดมสมบูรณ์ เช่นมีแหล่งอาหารที่สามารถจัดซื้อหามาได้ง่าย เป็นต้น

๓.บุคคลเป็นที่สบาย หมายถึงที่ที่มีคนดี จิตใจโอบอ้อมอารี ถ้อยทีถ้อยอาศัย มีศีลธรรม ไม่มีโจร นักเลง หรือใกล้แหล่งอิทธิพลเป็นต้น

๔.ธรรมะเป็นที่สบาย หมายถึงมีที่พึ่งด้านธรรมะ มีที่ฟังธรรมเช่น มีวัดอยู่ในละแวกนั้น มีโรงเรียน หรือแหล่งศึกษาหาความรู้เป็นต้น

Q252

มงคลที่5เคยทำบุญมาก่อน

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนชาติก่อนเคยทำบุญมาก่อน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่ออ้ายจำ ซึ่งเป็นคนยากจนและอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ วันหนึ่งขณะที่อ้ายจำกำลังเดินผ่านป่า เขาได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็กหญิง เขาจึงรีบวิ่งไปดูและพบเด็กหญิงตัวเล็กๆ นั่งร้องไห้อยู่ข้างต้นไม้

อ้ายจำถามเด็กหญิงว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กหญิงบอกว่าเธอหลงทางและหาทางกลับบ้านไม่เจอ อ้ายจำจึงอาสาพาเด็กหญิงกลับบ้าน แต่ระหว่างทางพวกเขาก็หลงทางเช่นกัน พวกเขาเดินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง

ชาวบ้านในหมู่บ้านนั้นต้อนรับอ้ายจำและเด็กหญิงเป็นอย่างดี พวกเขาให้ที่พักและอาหารแก่ทั้งคู่ อ้ายจำและเด็กหญิงจึงตัดสินใจพักอยู่ในหมู่บ้านนั้นเป็นเวลาหลายวัน

ระหว่างที่อยู่ในหมู่บ้าน อ้ายจำได้ช่วยเหลือชาวบ้านหลายๆ อย่าง เช่น ช่วยซ่อมแซมบ้าน ช่วยหาฟืน และช่วยดูแลเด็กๆ ชาวบ้านจึงรักและเคารพอ้ายจำมาก

วันหนึ่งขณะที่อ้ายจำกำลังนั่งคุยกับชาวบ้านอยู่ ก็มีชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามาในหมู่บ้าน ชายชราคนนั้นบอกว่าเขาเป็นฤๅษี และเขามาที่หมู่บ้านนี้เพื่อตามหาเด็กหญิงที่หลงทาง

ชาวบ้านจึงพาฤๅษีไปหาเด็กหญิง ฤๅษีเห็นเด็กหญิงก็จำได้ทันทีว่าเป็นลูกสาวของตนเองที่หายไปเมื่อหลายวันก่อน ฤๅษีจึงขอบคุณอ้ายจำที่ช่วยดูแลลูกสาวของตน

ฤๅษีถามอ้ายจำว่าต้องการอะไรเป็นการตอบแทน อ้ายจำบอกว่าเขาไม่ต้องการอะไร แต่ฤๅษีก็ยืนยันที่จะตอบแทนบุญคุณของอ้ายจำ

ฤๅษีจึงใช้เวทมนตร์ย้อนอดีตชาติของอ้ายจำ และพบว่าในชาติก่อนอ้ายจำเคยเป็นเศรษฐีใจบุญที่ชอบทำบุญสร้างกุศล ฤๅษีจึงบอกว่าบุญที่อ้ายจำเคยทำมาในชาติก่อนส่งผลให้เขามีบุญวาสนาในชาตินี้

ฤๅษีจึงมอบของวิเศษ 3 อย่างให้อ้ายจำ ของวิเศษทั้ง 3 อย่างนั้นได้แก่ กระเป๋าเงินที่ไม่มีวันหมด เงิน ธัญพืช และของวิเศษอีกอย่างหนึ่งคือความสามารถในการย้อนอดีตชาติได้

อ้ายจำดีใจมากที่ได้รับของวิเศษทั้ง 3 อย่างนั้น เขาใช้ของวิเศษเหล่านั้นช่วยเหลือผู้คนและทำบุญกุศลต่างๆ มากมาย และเขาก็มีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขตลอดไป

--

นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนเคยทำบุญมาก่อน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มชื่ออ้ายจำเรียน เป็นคนยากจนแต่ขยันขันแข็ง วันหนึ่งขณะที่เขากำลังเดินผ่านป่า เขาได้ยินเสียงร้องของสุนัขตัวหนึ่ง เขามองไปรอบๆ และเห็นสุนัขตัวหนึ่งติดอยู่ในกับดัก อ้ายจำเรียนรู้สึกสงสารสุนัขตัวนั้น จึงรีบเข้าไปช่วยเหลือ เขาใช้มีดตัดเชือกที่รัดขาของสุนัขออก และพาไปที่บ้านของเขา

อ้ายจำเรียนดูแลสุนัขตัวนั้นเป็นอย่างดี เขาให้อาหารและน้ำ และสร้างที่นอนให้นอน สุนัขตัวนั้นซาบซึ้งในความเมตตาของอ้ายจำเรียน และกลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังทำงานอยู่ในไร่ เขาได้ยินเสียงคนร้องขอความช่วยเหลือ เขาหันไปมองและเห็นชายชราคนหนึ่งกำลังจมน้ำอยู่ในบ่อน้ำ อ้ายจำเรียนไม่รอช้า รีบกระโดดลงไปในน้ำและช่วยชายชราขึ้นมา

ชายชราขอบคุณอ้ายจำเรียนสำหรับความช่วยเหลือ และบอกว่าเขาเป็นพระโพธิสัตว์ที่แปลงกายมาเพื่อทดสอบความเมตตาของอ้ายจำเรียน พระโพธิสัตว์มอบพรให้อ้ายจำเรียนว่าเขาจะมีชีวิตที่สุขสบายและร่ำรวย

หลังจากนั้น อ้ายจำเรียนก็กลายเป็นคนร่ำรวยและมีชีวิตที่สุขสบาย เขามีครอบครัวที่อบอุ่นและเพื่อนฝูงมากมาย เขาไม่เคยลืมความเมตตาที่เขาได้รับจากสุนัขและชายชรา และเขาก็ใช้ชีวิตของเขาเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ

เคยทำบุญมาก่อน

ขึ้นชื่อว่าบุญนั้น มีคุณสมบัติดังต่อไปนี้คือ

๑. ทำให้กาย วาจา และใจ สะอาดได้

๒. นำมาซึ่งความสุข

๓. ติดตามไปได้ หมายถึงบุญจะติดตัวเราไปได้ตลอดจนถึงชาติหน้า

๔. เป็นของเฉพาะตน หมายถึงขอยืม หรือแบ่งกันไม่ได้ ทำเองได้เอง

๕. เป็นที่มาของโภคทรัพย์ทั้งหลาย คือว่าผลของบุญจะบันดาลให้เกิดขึ้นได้เองโดยไม่ได้หวังผล

๖. ให้มนุษย์สมบัติ ทิพย์สมบัติ และนิพพานสมบัติแก่เราได้ หมายถึงความสมบูรณ์ตั้งแต่ทางโลก จนถึงนิพพานได้เลย

๗. เป็นปัจจัยให้ถึงซึ่งนิพพาน ก็คือเป็นปัจจัยในการส่งเสริมให้บรรลุถึงนิพพานได้เร็วขึ้นเมื่อปฏิบัติ

๘. เป็นเกราะป้องกันภัยในวัฏสังสาร หมายถึงในวงจรการเกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือที่เรียกว่าเวียนว่ายตายเกิดนั้น บุญจะคุ้มครองให้ผู้นั้นเกิดในที่ดี อยู่อย่างมีความสุข หรือตายอย่างไม่ทรมาน ขึ้นอยู่กับกำลังบุญที่สร้างสมมา

การทำบุญนั้นมีหลายวิธี แต่พอสรุปได้สั้นๆดังนี้คือ

๑.การทำทาน

๒.การรักษาศีล

๓.การเจริญภาวนา

Q253

สวัสดีครับเพื่อนๆอยากจะสนับสนุนนิทานและคำกลอนของอ้ายจำเรียน แต่งโดยใช้เอไอช่วยแต่งให้บางเรื่องอ่านจะขวิดจะขัด อ้ายจำเรียนต้องโทษด้วยนะครับ อยากให้กำลังเล็กๆน้อยๆด้วยการโอนเงินได้ที่

 พร้อมเพย์เบอร์👉0892718015

ทรูมันนี่วอเลทเบอร์👉0892718015

           นาย จำเรียน จันทร์รักษา

          ขอบคุณมากครับ

สุดท้ายนี้อ้ายจำเรียนไม่มีอะไรให้นอกจากอวยพรให้

อ้ายจำเรียนขอให้น้องๆคนที่ใจดีกับอ้ายจำเรียนและใจดีมีความแมตตาต่อผู้อื่นทุกคนสุขสันต์ทุกวันไม่เจ็บไม่ป่วย ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ขอให้พระคุ้มครองคุณและครอบครัว ขอให้สุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา ขอให้การเรียนการงานการซื้อขายและธุรกิจ ราบรื่นสดใสปราศจากอุปสรรคทั้งปวง ขอให้สวยหล่อกันทุกคน ขอให้มีความสุขในการตอกกับแฟนราบรื่น จนถึงสวรรค์วิมานกันทุกคนนะครับ

อ่านนิทานมงคลที่5-10กดhttp://idjumrian.blogspot.com/2024/05/6-10.html