บทกลอนเพลง
สวัสดีครับเพื่อนๆอยากจะสนับสนุนนิทานและคำกลอนของอ้ายจำเรียน แต่งโดยใช้เอไอช่วยแต่งให้บางเรื่องอ่านจะขวิดจะขัด อ้ายจำเรียนต้องโทษด้วยนะครับ อยากให้กำลังเล็กๆน้อยๆด้วยการโอนเงินได้ที่
พร้อมเพย์เบอร์👉0892718015
ทรูมันนี่วอเลทเบอร์👉0892718015
นาย จำเรียน จันทร์รักษา
ขอบคุณมากครับ
สุดท้ายนี้อ้ายจำเรียนไม่มีอะไรให้นอกจากอวยพรให้
อ้ายจำเรียนขอให้น้องๆคนที่ใจดีกับอ้ายจำเรียนและใจดีมีความแมตตาต่อผู้อื่นทุกคนสุขสันต์ทุกวันไม่เจ็บไม่ป่วย ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ขอให้พระคุ้มครองคุณและครอบครัว ขอให้สุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา ขอให้การเรียนการงานการซื้อขายและธุรกิจ ราบรื่นสดใสปราศจากอุปสรรคทั้งปวง ขอให้สวยหล่อกันทุกคน ขอให้มีความสุขในการตอกกับแฟนราบรื่น จนถึงสวรรค์วิมานกันทุกคนนะครับ
เกาะแก่งเก่า ที่เรา สมสู่
ยังคอย น้องอยู่ ทุกวัน
เคยรื่น ชื่นใจ
สายน้ำ สายลม แสงจันทร์
สิ่งเก่าเก่า เผารุม อกอ้ายจำเรียน
ทุกวัน มันชวน หมองหม่น
แก่งคอย รักอ้ายจำเรียน คล้อยตาม ชื่อแก่ง
เจ้า มาจาก ปากทาง สามแพร่ง
ดูใจ มันแพร่ง เล่ห์-กล
โอ้โอ๋ แก่งคอย
รักลอย ลวงข้า ช้ำทน
อยู่ อย่างเบื่อ เหมือนดัง เดนคน
เพราะอ้ายจำเรียน เป็นคน ใจเดียว
น้ำ ในลำธาร ไหลเอื่อย-ริน
ที่ จะดิ่ง ยังคง รู้สิ้น
แม้น้ำ จะริน ไหลเชี่ยว
แต่น้ำ ใจเจ้า
ลึกล้น จนใจ จริงเจียว
สุด หยั่งพ้น วน หลายเกลียว
เหลียวไหล ตามใจ ต้องการ
แก่งคอย พี่คอย เหมือนดัง ชื่อแก่ง
เกลียด สุดเกลียด ที่ใจ น้องแบ่ง
ดวงใจ รักให้ ชายชาญ
โอ้ว่า แก่งคอย
เหลือเพียง รอยเงา ร้าวราน
สิ่ง เก่าเก่า เผาใจ ไปนาน
โอ้ชาน กระท่อม แก่งคอย
ดนตรี 4 Bars..2...
3...4.. แก่งคอย อ้ายจำเรียนคอย
เหมือนดัง ชื่อแก่ง
เกลียด สุดเกลียด ที่ใจ น้องแบ่ง
ดวงใจ รักให้ ชายชาญ
โอ้ว่า แก่งคอย
เหลือเพียง รอยเงา ร้าวราน
สิ่ง เก่าเก่า เผาใจ ไปนาน
โอ้ชาน กระท่อม แก่งคอย
แก่งคอย แก่งคอย
แก่งคอย
อ้ายจำเรียน
จดหมายของพี่
เขียนที่จังหวัดสุพรรณ
ถึงน้องนางจากมานานวัน
พี่ฝันถึง น้องทุกคืน
อำเภอ เดิมบาง
เดี๋ยวนี้ดูช่างไม่ชื่น
เห็นเดือนรูปเคียวทุกคืน
พี่แสนขมขื่นระทม
..บ้านนาแสนเปลี่ยว
เห็นเคียวแล้วหมดแก่ใจ
คิดถึงเราเกี่ยวข้าวเคียวไป
หยอกล้อยามใช้เคียวคม
เราเดินเคียงกัน
คิดถึงวันน้องพลาด ตม
พี่ฉุดมือ น้อง จาก ตม
พี่เคยเพ้อชมว่าสวยบาดใจ
..เพียง น้อง จากพี่
หนีหน้า ไปอยู่เมืองกรุง
ลืมนาลืมพี่ลืมคุ้ง
ลืมลุงลืมป้าใช่ไหม
ไม่มี แม้ข่าว
จากสาวบ้านนา เมืองไกล
เจ้าสุขทุกข์ ร้อน อย่างไร
ทุกคนห่วงใย กังวล
..จดหมายของพี่
เขียนที่เคย อยู่ เคียง กัน
ความทุกข์ทนต่อใจนานวัน
คอยฝันถึงน้อง หมองหม่น
ยังคอย ยังคอย
ทุกวันยังพลอยเพ้อบ่น
เจ้าควรจะรู้จิตคน
ว่ามีทุกข์ทนเจ็บช้ำเท่าใด
..จดหมายของพี่
เขียนที่เคย อยู่ เคียง กัน
ความทุกข์ทนต่อใจนานวัน
คอยฝันถึงน้อง หมองหม่น
ยังคอย ยังคอย
ทุกวันยังพลอยเพ้อบ่น
เจ้าควรจะรู้จิตคน
ว่ามีทุกข์ทนเจ็บช้ำเท่าใด
แม่ น้ำตาลก้นแก้ว
เขาชิม เจ้าแล้ว
จึงตกถึงมือพี่
ถ้าหากเป็นแหวนก็เปรียบดังแม้น
เจ้าโดนสวมฟรี
เพชรที่งามหรือจะมี
ค่าสูงยิ่งกว่าดรรชนีของนาง
..แม่ น้ำตาลก้นแก้ว
เขาชิม เบื่อแล้ว
จึงถูกเขาทิ้งขว้าง
สูญสิ้นความสาวแล้วเจ้าจึงรู้
ว่าเดินหลงทาง
พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง
ยังรักไม่จางรักนางเสมอ
..ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น
พี่ก็ยังยิ้มชื่น
ต้อนรับการกลับของเธอ
ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ
ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ
พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน
..แม่ น้ำตาลก้นแก้ว
เขาชิม เจ้าแล้ว
พี่ก็ขอรักมั่น
ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม
มานานแสนนาน
พี่ก็ยังต้องการ
รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว
ดนตรี 8 Bars..6...7...
8..ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น
พี่ก็ยังยิ้มชื่น
ต้อนรับการกลับของเธอ
ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ
ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ
พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน
..แม่ น้ำตาลก้นแก้ว
เขาชิม เจ้าแล้ว
พี่ก็ขอรักมั่น
ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม
มานานแสนนาน
พี่ก็ยังต้องการ
รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว.
แม่โสนน้อยเรือนงาม
อย่าหาว่าพี่ลวนลาม
น้องงามสมนามของเจ้า
ชาติก่อนแม่นาง คงสร้างบุญไว้ไม่เบา
ชาตินี้ความงามของเจ้า
จึงคอยเผาใจชายหนุ่มทุกคน
แม่โสนน้อยเรือนงาม
ใครใครเขาเฝ้าติดตาม
เพราะว่าน้องงามเหลือล้น
หนุ่มทั่วโลกา เขาพากันหลงหน้ามล
พี่หรือจะไม่ดั้นด้น
เสาะหานางไว้แนบหว่างใจ
พี่สืบเสาะมา แม้กว่าจะเจอแสนนาน
พี่แทบจะสิ้นลมปราณ
มันทรมานแค่ไหน เมื่อมาเจอะเจอ
น้องเอ๋ยอย่าหนีห่างไกล
เมตตาพี่นิดได้ไหม
เห็นใจพี่เถิดแก้วตา
แม่โสนน้อยนางไพร
พี่ขอพูดอย่างจริงใจ
ว่าพี่ไม่เคยรักใครมากกว่า
ถ้าหากไม่รัก พี่จะไม่ขอตามมา
ถ้ารู้มีคนคอยท่า
พี่คงเป็นบ้า เพราะนางแน่เอย
....ดนตรี.........
พี่สืบเสาะมา แม้กว่าจะเจอแสนนาน
พี่แทบจะสิ้นลมปราณ
มันทรมานแค่ไหน เมื่อมาเจอะเจอ
น้องเอ๋ยอย่าหนีห่างไกล
เมตตาพี่นิดได้ไหม
เห็นใจพี่เถิดแก้วตา
แม่โสนน้อยนางไพร
พี่ขอพูดอย่างจริงใจ
ว่าพี่ไม่เคยรักใครมากกว่า
ถ้าหากไม่รัก พี่จะไม่ขอตามมา
ถ้ารู้มีคนคอยท่า
พี่คงเป็นบ้า เพราะนางแน่เอย
เพลง รอยไถแปร
ทุ่งนาแดนนี้ ไม่มีความหมาย
เหลือเพียงกลิ่นโคลนสาบควาย
เห็นซาก คันไถแล้วเศร้า
เห็นนาที่ร้าง นั้นมีแต่ฟาง แทนรวงข้าว
เห็นเคียวที่เกี่ยว เหน็บติดเสา
เล่นเอาใจเรา สะท้อน
ทุ่งนาแดนนี้ ข้าเคยไถทำ
สองมือ ข้าเคย หว่านดำ
ฤดู ฝนพร่ำ หน้าก่อน
แต่มาปีนี้ ฤดี ข้าแสนจะสะท้อน
เพราะมา ไร้คู่ กอดเคียงหมอน
ทิ้งให้เรานอน ระกำ
รอย ไถเอย ข้าเคยไถถาก
เดี๋ยวนี้ เจ้ามา คิดจาก
ฝากให้ เป็นรอย ไถช้ำ
เปลี่ยนรอย ไถใหม่
ทิ้งรอย ไถเก่า ระกำ
อกใคร ใครบ้าง ไม่ช้ำ
เมื่อยาม เห็นรอย ไถแปร
ทุ่งนาแดนนี้ คงร้างไปอีกนาน
ข้าเอง ก็เหลือ จะทาน
เพราะมัน แสนสุด จะแก้
หมดกำลังใจ แล้วเรียมเอ๋ยข้า คงตายแน่
จะไถไปอีก ก็กลัวแพ้
เพราะรอยมันแปร เสียแล้ว เรียมเอย
ทุ่งนาแดนนี้ คงร้างไปอีกนาน
ข้าเอง ก็เหลือ จะทาน
เพราะมัน แสนสุด จะแก้
หมดกำลังใจ แล้วเรียมเอ๋ยข้า คงตายแน่
จะไถไปอีก ก็กลัวแพ้
เพราะรอยมันแปร เสียแล้ว เรียมเอย
เนื้อเพลง
การบันทึก
เพลงสวรรค์ชาวนา
ขับร้องก้านแก้วสุพรรณ
ตื่นเถิด ทรามวัย ดวงใจของพี่
รุ่งสางสว่างแล้วนี่
ตื่นเถิดคนดี
อย่ามัวนิทรา
พี่แบกคันไถ
ไล่ควายท้องนา
น้องจงจองหุงข้าวคอยท่า
พี่กลับมาแล้วจะได้กิน
เหน็ดเหนื่อยเพียงไรทนไปไม่บ่น
ตอนลากายาเหลือทน
พี่จะผจญ
เพื่อแม่ยุพิน
เบนแดดถูกลม
เหงื่อโทรม
เมื่อกายไหลริน
แล้วพลันมลายหายสิ้น
มีหน้ายุพิน
ช่างสุข.ทุกยาม
.นาเรา..ทำนา ด้วยกัน
ตื่นพลันพี่แบกคันไถ
เจ้านั้นจงจงควายติดตาม
ที่นี่สวรรค์
สรรค์สร้างหมดจดจด
รวงทอง สีทอง อร่าม
มองเมฆสีครามในเวลายาม..เย็น
โอ้.สุข ใด ๆ ใด ๆ เทียมเท่าเทียม
สวรรค์ก็คือของเรา
ไม่มีปัญหาเรื่องความทุกข์ลำเค็ญ
เราก็เช่นกันผอง
ทำนาเพิลเว้นว่าง
บ้านนานี้ดั่งเป็น
ฉิมพลีเรื่องนี้แดนวิมาน...
เนื้อเพลง แก้มแหม่ม
แก้มแหม่ม - ก้าน แก้วสุพรรณ
กุหลาบ ต้นนี้
ชื่อเพราะดีสุดสวย แฉล้ม
เขาเรียกกันว่า แก้มแหม่ม
ปลูกเอาไว้ หลังบ้าน
อุตสาห์ถนอม
ไม่อยากเด็ดดอม
ปล่อยให้อยู่นาน
ตั้งแต่ดอกตูมแล้วบาน
สวยสะคราญ ชื่นใจ
เฝ้าใกล้ให้น้ำคอยลูบคลำ
เก็บหนอนจนเกลี้ยง
หนามคมก็ต้องยอมเสี่ยง
เพื่อจะเลี้ยง รักใคร่
มีดอกนวลขาวยิ่งเหมือน
แก้มสาวน่าจูบ กระไร
แก้มแหม่มบนต้นหวงไว้
หวังให้โรยไปกับตา ตัวเอง
เหมือนถูกใครเอา
มีดกรีด ดวงใจ
แก้มแหม่ม
ถูกเด็ดดอกไป
มันน่าแค้นใจ
เพราะมือ นักเลง
ปลูกเอาไว้
ยังไม่ยอมดม
ซ้ำถูกข่มเหง
ต้องคนใกล้ๆนี้เอง
ที่ข่มเหงน้ำใจ ของเรา
อกข้าแห้งแล้ง
แทบสิ้นแรงเมื่อเห็นเพียงต้น
เห็นรอยมีดใจยิ่งหม่น
บวกความแค้น แสนเศร้า
ใครอยู่ที่ไหนมาเด็ดดอกไม้
ชื่อแก้มแหม่มเรา
ต้นอื่นก็ไม่ัยักเอา
เหมือนแกล้งตัวเรา
ให้ตรมตรอมใจ
อกข้าแห้งแล้ง
แทบสิ้นแรงเมื่อเห็นเพียงต้น
เห็นรอยมีดใจยิ่งหม่น
บวกความแค้น แสนเศร้า
ใครอยู่ที่ไหนมาเด็ดดอกไม้
ชื่อแก้มแหม่มเรา
ต้นอื่นก็ไม่ัยักเอา
เหมือนแกล้งตัวเรา
สิ้นสุดกันที
ไม่ว่าชาตินี้ชาติไหน
เท่านี้ก็สาแก่ใจ
ซาบซึ้งทรวงในอกเรา
โบราณท่านว่า
บรรดาช้างสารงูเห่า
อีกทั้งข้าเก่าเมียรัก
ท่านเปรียบไว้นัก
อย่าได้วางใจ
เช่นดั่งตัวผม
ต้องตรมดวงใจสุดถอน
เมียรักที่เคยกอดนอน
ต้องมาหนีจรจากไป
ลืมผัวทิ้งลูก
ปลูกฝังคิดคบชู้ใหม่
เมียเอ๋ยช่างเลวเหลือร้าย
ผีป่าหรือไรสิงใจแม่นาง
ลืมน้ำพริกผักจิ้มไตปลา
เจ้าลืมแม้กลิ่นปลาร้า
เจ้าลืมกระทั่งปลาย่าง
เจ้าไม่ถวิล
จึงโบยบินคิดติดปีกหาง
อำลาผัวไปไกลห่าง
ทิ้งลูกร้องคราง
เสียแทบขาดใจ
สิ้นสุดกันเถิดหนา
แม่นางโมราใจสอง
ชาตินี้ไม่ขอใฝ่ปอง
ให้มามัวหมองต่อไป
สงสารแต่ลูก
ต้องมาคร่ำครวญร้องไห้
ลูกเอ๋ยแม่จากเจ้าไป
พ่อยังเลี้ยงได้นะลูกยา
ถึงแม้พ่อมียศจ่าโท
สองบั้งไม่ใหญ่ไม่โต
เจ้าไม่ต้องกลัวน้อยหน้า
พ่อจะส่งเสีย
ให้เจ้าได้รับการศึกษา
ต่อไปในภายภาคหน้า
เจ้าจะได้มีวิชาติดตัว
สิ้นชาติขาดกัน
ตั้งแต่วันนี้เถิดหนา
นางหญิงใจทรามชั่วช้า
เยี่ยงนางโมราฆ่าผัว
ไม่เคยนึกอิ่ม
ชอบชิมรสกามเมามัว
จนลืมรักลูกรักผัว
น้ำใจแสนชั่ว
ผัวเดียวไม่พอ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น