นิทานในวันที่30/04/2567

สวัสดีครับเพื่อนๆอยากจะสนับสนุนนิทานและคำกลอนของอ้ายจำเรียน แต่งโดยใช้เอไอช่วยแต่งให้บางเรื่องอ่านจะขวิดจะขัด อ้ายจำเรียนต้องโทษด้วยนะครับ อยากให้กำลังเล็กๆน้อยๆด้วยการโอนเงินได้ที่

 พร้อมเพย์เบอร์👉0892718015

ทรูมันนี่วอเลทเบอร์👉0892718015

           นาย จำเรียน จันทร์รักษา

          ขอบคุณมากครับ

สุดท้ายนี้อ้ายจำเรียนไม่มีอะไรให้นอกจากอวยพรให้

อ้ายจำเรียนขอให้น้องๆคนที่ใจดีกับอ้ายจำเรียนและใจดีมีความแมตตาต่อผู้อื่นทุกคนสุขสันต์ทุกวันไม่เจ็บไม่ป่วย ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ขอให้พระคุ้มครองคุณและครอบครัว  ขอให้สุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา ขอให้การเรียนการงานการซื้อขายและธุรกิจ  ราบรื่นสดใสปราศจากอุปสรรคทั้งปวง ขอให้สวยหล่อกันทุกคน ขอให้มีความสุขในการตอกกับแฟนราบรื่น จนถึงสวรรค์วิมานกันทุกคนนะครับ

นิทานชายหน้าผีขึ้นเป็นเจ้าเมืองมีนามว่าอ้ายจำเรียน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีชายหนุ่มหน้าผีชื่ออ้ายจำเรียน เขาอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็กๆ นอกเมืองและหาเลี้ยงชีพด้วยการทำไร่ทำนา

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังไถนาอยู่ เขาก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ เขาเงยหน้าขึ้นมองและเห็นหญิงสาวคนหนึ่งกำลังถูกโจรกลุ่มหนึ่งลักพาตัวไป อ้ายจำเรียนไม่รีรอที่จะเข้าไปช่วยเหลือหญิงสาว เขาต่อสู้กับโจรอย่างกล้าหาญและสามารถช่วยหญิงสาวไว้ได้

หญิงสาวรู้สึกขอบคุณอ้ายจำเรียนมากและเล่าให้เขาฟังว่าเธอเป็นธิดาของเจ้าเมืองเมืองหนึ่งที่อยู่ใกล้เคียง เธอถูกโจรลักพาตัวมาเพื่อเรียกค่าไถ่ อ้ายจำเรียนตัดสินใจที่จะพาหญิงสาวกลับบ้านของเธอ

เมื่ออ้ายจำเรียนและหญิงสาวเดินทางมาถึงเมือง พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเจ้าเมือง เจ้าเมืองรู้สึกซาบซึ้งใจในความกล้าหาญของอ้ายจำเรียนและเสนอให้เขาแต่งงานกับธิดาของตน อ้ายจำเรียนตกลงและทั้งคู่ก็แต่งงานกันอย่างมีความสุข

หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าเมืองก็สิ้นพระชนม์ และอ้ายจำเรียนก็ขึ้นครองราชย์เป็นเจ้าเมืองคนใหม่ เขาปกครองเมืองด้วยความยุติธรรมและเมตตา และกลายเป็นที่รักของประชาชน

อ้ายจำเรียนครองราชย์เป็นเจ้าเมืองอยู่นานหลายปี เขาและธิดาของเจ้าเมืองมีลูกด้วยกันหลายคน และพวกเขาก็ครองชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป

-----

Q196

นิทานพนักงานทำตัวไม่ดีไม่รู้ว่าเป็นประธานบริษัทมีนามว่าอ้ายจำเรียน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในบริษัทแห่งหนึ่ง มีพนักงานหนุ่มคนหนึ่งชื่ออ้าย จำเรียน เป็นคนขยันขันแข็งมาก แต่มีนิสัยชอบทำตัวไม่ดี ชอบนินทาว่าร้ายผู้อื่น ชอบเกียจคร้านไม่ทำงาน และชอบเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานเสมอ

วันหนึ่ง ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังนั่งนินทาเพื่อนร่วมงานอยู่ ก็มีชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามาในบริษัท ชายชรามีใบหน้าใจดีและมีรอยยิ้มที่อบอุ่น เขาเดินตรงไปหาอ้ายจำเรียนและแนะนำตัวว่าเป็นประธานบริษัท

อ้ายจำเรียนตกใจมาก เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าประธานบริษัทจะมาหาเขาถึงที่โต๊ะทำงาน ประธานบริษัทบอกกับอ้ายจำเรียนว่า เขาได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพฤติกรรมของอ้ายจำเรียนมานานแล้ว และรู้สึกผิดหวังมากที่พนักงานของบริษัทมีพฤติกรรมเช่นนี้

ประธานบริษัทบอกกับอ้ายจำเรียนว่า บริษัทต้องการพนักงานที่มีความซื่อสัตย์ ขยันขันแข็ง และมีจิตใจที่ดีงาม ไม่ใช่พนักงานที่ชอบทำตัวไม่ดีและเอาเปรียบผู้อื่น อ้ายจำเรียนรู้สึกละอายใจมาก เขาไม่คิดว่าพฤติกรรมของเขาจะส่งผลกระทบต่อบริษัทมากขนาดนี้

อ้ายจำเรียนขอโทษประธานบริษัทและสัญญาว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ประธานบริษัทเห็นใจอ้ายจำเรียนและให้โอกาสเขาอีกครั้งหนึ่ง อ้ายจำเรียนตั้งใจทำงานอย่างหนักและเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตัวเอง เขาเลิกนินทาว่าร้ายผู้อื่น เลิกเกียจคร้านไม่ทำงาน และเลิกเอาเปรียบเพื่อนร่วมงาน

ไม่นานนัก อ้ายจำเรียนก็กลายเป็นพนักงานที่ดีและเป็นที่รักของทุกคนในบริษัท ประธานบริษัทภูมิใจในตัวอ้ายจำเรียนมาก และเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นผู้จัดการฝ่ายขาย อ้ายจำเรียนทำงานอย่างหนักและนำพาบริษัทไปสู่ความสำเร็จอย่างมากมาย

ตั้งแต่นั้นมา อ้ายจำเรียนก็ไม่เคยลืมคำสอนของประธานบริษัท เขาตระหนักดีว่าการทำตัวไม่ดีจะไม่นำพาสิ่งดีๆ มาให้ และการเป็นคนดีมีคุณธรรมต่างหากที่จะนำพาความสุขและความสำเร็จมาให้ในชีวิต

-----

Q197

นิทานในบริษัทแห่งหนึ่งท่านประธานปลอมตัวเป็นพ่อบ้านมาแอบดูพฤติกรรมผู้จัดการ

ในบริษัทแห่งหนึ่ง ท่านประธานหนุ่มรูปงามนามว่า "อ้ายจำเรียน" ได้ปลอมตัวเป็นพ่อบ้านมาแอบดูพฤติกรรมของผู้จัดการสาวสวยนามว่า "พิม" โดยหวังจะตรวจสอบว่าเธอทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและซื่อสัตย์หรือไม่

อ้ายจำเรียนสวมชุดพ่อบ้านสีน้ำเงินเข้ม ปกปิดใบหน้าหล่อเหลาไว้ด้วยหมวกแก๊ปและหน้ากากอนามัย เขาแฝงตัวเข้ามาในบริษัทตั้งแต่เช้าตรู่ และแอบสังเกตพิมจากมุมหนึ่ง

พิมมาถึงบริษัทด้วยชุดกระโปรงดินสอสีดำสุดเนี้ยบ เธอเดินเข้ามาในห้องทำงานและเริ่มทำงานทันที โดยไม่สนใจที่จะทักทายหรือพูดคุยกับใคร

อ้ายจำเรียนสังเกตเห็นว่าพิมทำงานอย่างขยันขันแข็ง เธอตรวจสอบอีเมล ตอบโทรศัพท์ และประชุมกับทีมงานอย่างต่อเนื่อง โดยแทบจะไม่ได้พักเลย

ขณะที่อ้ายจำเรียนกำลังแอบดูอยู่ พิมก็ได้รับโทรศัพท์จากลูกค้ารายใหญ่ เธอพูดคุยกับลูกค้าอย่างสุภาพและเป็นมืออาชีพ โดยสามารถปิดการขายได้สำเร็จ

อ้ายจำเรียนประทับใจในความสามารถและทักษะการเจรจาของพิมมาก เขาไม่คิดว่าเธอจะเก่งขนาดนี้

หลังจากนั้น พิมก็เดินออกจากห้องทำงานไปเข้าห้องน้ำ อ้ายจำเรียนจึงถือโอกาสนี้แอบเข้าไปในห้องทำงานของเธอเพื่อหาหลักฐานบางอย่าง

เขาเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานของพิม และพบแฟ้มเอกสารที่ระบุว่า "แผนการขโมยข้อมูลบริษัท" อ้ายจำเรียนช็อกมาก เขาไม่คิดว่าพิมจะคิดทรยศบริษัทได้

อ้ายจำเรียนรีบออกจากห้องทำงานของพิม และไปรายงานเรื่องนี้ให้กับรองประธานทราบ ทันที

รองประธานสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจับกุมพิมทันที พิมถูกนำตัวไปสอบสวน และสารภาพว่าเธอวางแผนจะขโมยข้อมูลบริษัทไปขายให้กับคู่แข่ง

อ้ายจำเรียนรู้สึกโล่งใจที่สามารถจับกุมพิมได้ทันเวลา เขารู้ว่าหากเธอได้ขโมยข้อมูลบริษัทไป บริษัทก็คงจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก

หลังจากเหตุการณ์นี้ อ้ายจำเรียนก็ได้เลื่อนตำแหน่งให้กับพนักงานที่ซื่อสัตย์และทำงานหนัก ส่วนพิมก็ถูกไล่ออกจากบริษัทและถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย

อ้ายจำเรียนได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญจากเหตุการณ์นี้ นั่นคือการที่เราจะประเมินคนนั้น เราต้องดูที่การกระทำ ไม่ใช่แค่คำพูดหรือหน้าตา

-----

Q198

นิทานในบริษัทตอกดีท่านประธานปลอมตัวเป็นคนงามาแอบดูพฤติกรรมผู้จัดการ

ในบริษัทตอกดีอันเลื่องชื่อ ท่านประธานหนุ่มรูปงามนามว่า "อ้ายจำเรียน" มีความคิดแปลกแหวกแนว เขาตัดสินใจปลอมตัวเป็นคนงานธรรมดาเพื่อแอบดูพฤติกรรมของผู้จัดการแต่ละแผนกโดยไม่ให้ใครรู้

อ้ายจำเรียนสวมเสื้อผ้าเก่าๆ สวมหมวกแก๊ปปิดบังใบหน้า และตั้งชื่อปลอมว่า "ธัน" เขาแฝงตัวเข้าทำงานในแผนกผลิตเป็นเวลาหลายสัปดาห์ โดยทำตัวกลมกลืนไปกับพนักงานคนอื่นๆ

ในช่วงแรกๆ ธันทำตัวเงียบๆ สังเกตการณ์อย่างรอบคอบ เขาได้เห็นผู้จัดการแผนกผลิต "คุณสมชาย" เป็นคนขยันขันแข็ง ทำงานล่วงเวลาอยู่เสมอ แต่ก็มีนิสัยชอบดุว่าลูกน้องอย่างรุนแรง

ขณะที่ผู้จัดการแผนกการตลาด "คุณวิภา" เป็นคนเก่ง ฉลาดหลักแหลม แต่ก็มักจะเอาแต่ใจตัวเองและไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น

วันหนึ่ง ธันได้ยินคุณสมชายบ่นกับลูกน้องว่า "พวกคุณทำงานช้าเหลือเกิน ฉันจะไม่ทนแล้ว" ธันอดรนทนไม่ไหว จึงเข้าไปพูดว่า "คุณสมชายครับ บางทีคุณอาจจะลองใจเย็นๆ และพูดจาดีๆ กับลูกน้องดูบ้างก็ได้นะครับ"

คุณสมชายหันมามองธันด้วยความแปลกใจ "นายเป็นใคร"

"ผมชื่อธันครับ เป็นพนักงานใหม่" ธันตอบ

คุณสมชายจ้องหน้าธันครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มออกมา "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะธัน ฉันจะลองปรับปรุงตัวดู"

ธันแอบดีใจที่คำพูดของเขาได้ผล แต่เขาก็ยังคงแฝงตัวต่อไปเพื่อสังเกตการณ์พฤติกรรมของผู้จัดการคนอื่นๆ

ในที่สุด อ้ายจำเรียนก็ได้ข้อมูลที่เขาต้องการ เขาพบว่าผู้จัดการบางคนทำงานอย่างขยันขันแข็งและเป็นที่รักของลูกน้อง ขณะที่บางคนก็มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม

อ้ายจำเรียนจึงตัดสินใจเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงและเรียกประชุมผู้จัดการทั้งหมด เขาชื่นชมผู้จัดการที่ทำงานดีและตักเตือนผู้จัดการที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม

จากนั้นเป็นต้นมา บริษัทตอกดีก็มีบรรยากาศการทำงานที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด พนักงานมีความสุขและทำงานอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น เพราะรู้ว่าท่านประธานคอยดูแลและใส่ใจพวกเขาอยู่เสมอ

-----

Q199

นิทานในบริษัทตอกดีท่านประธานมีนามว่าอ้ายจำเรียนปลอมตัวเป็นคนล้างห้องน้ำมาแอบดูพฤติกรรมผู้จัดการฉ้อโกง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในบริษัทตอกดีอันเลื่องชื่อ มีประธานบริษัทหนุ่มรูปงามนามว่า อ้ายจำเรียน ผู้มีสติปัญญาเฉียบแหลมและความสามารถในการบริหารที่หาตัวจับยาก ทว่าเบื้องหลังความสำเร็จอันโดดเด่นนี้ กลับมีเรื่องราวลับที่ไม่เคยมีผู้ใดล่วงรู้

วันหนึ่ง อ้ายจำเรียนรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูกราวกับว่ามีสิ่งไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นภายในบริษัทของตนเอง เขาจึงตัดสินใจปลอมตัวเป็นคนล้างห้องน้ำเพื่อแฝงตัวสืบหาความจริง

อ้ายจำเรียนสวมชุดคนงานสีน้ำเงินเก่าๆ พร้อมผ้าปิดปากและหมวก เพื่อปกปิดใบหน้าอันหล่อเหลาของตน เขาแอบซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำชายและเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของพนักงานทุกคนอย่างใจจดใจจ่อ

เวลาผ่านไปไม่นาน สายตาอันเฉียบแหลมของอ้ายจำเรียนก็สังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง ผู้จัดการฝ่ายการเงินนามว่า คุณสมชาย มักจะแอบเข้ามาในห้องน้ำและใช้เวลาอยู่ภายในนานผิดปกติ อ้ายจำเรียนจึงตัดสินใจแอบตามคุณสมชายไปเงียบๆ

เมื่อคุณสมชายเดินเข้าไปในห้องน้ำหญิง อ้ายจำเรียนก็แอบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังประตูและแอบฟังการสนทนาภายใน คุณสมชายกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคนด้วยน้ำเสียงที่กระซิบกระซาบราวกับกำลังวางแผนการบางอย่าง

"แผนการของเราจะต้องสำเร็จ คุณสมชาย" เสียงจากปลายสายกล่าว "เราจะต้องโกงเงินบริษัทให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้"

อ้ายจำเรียนตกใจสุดขีดเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาไม่คิดว่าผู้จัดการฝ่ายการเงินที่ดูซื่อสัตย์และขยันขันแข็งอย่างคุณสมชายจะคิดคดทรยศบริษัทได้ลงคอ

อ้ายจำเรียนตัดสินใจเปิดเผยตัวและเข้าไปเผชิญหน้ากับคุณสมชายในห้องน้ำหญิง คุณสมชายตกใจกลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็นประธานบริษัทปรากฏตัวต่อหน้าในชุดคนล้างห้องน้ำ

"คุณสมชาย คุณกำลังทำอะไรอยู่" อ้ายจำเรียนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

คุณสมชายพยายามแก้ตัว แต่คำพูดของเขาก็เต็มไปด้วยความเท็จ อ้ายจำเรียนจึงสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาจับกุมคุณสมชายและพาตัวไปสอบสวน

จากการสอบสวนพบว่า คุณสมชายร่วมมือกับพนักงานอีกสองคนวางแผนโกงเงินบริษัทเป็นจำนวนมาก อ้ายจำเรียนสั่งให้ไล่พนักงานที่เกี่ยวข้องทั้งหมดออกจากบริษัทและดำเนินคดีตามกฎหมาย

หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น อ้ายจำเรียนก็กลายเป็นที่เคารพนับถือของพนักงานทุกคนในบริษัทตอกดียิ่งขึ้น เขาพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่มีใครสามารถหลอกลวงหรือทรยศบริษัทได้ตราบใดที่เขายังเป็นประธานอยู่

และนับจากนั้นเป็นต้นมา บริษัทตอกดีก็เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้นไปอีก เพราะมีประธานบริษัทที่ฉลาดและซื่อสัตย์คอยดูแลอยู่

-----

Q200

นิทานในบริษัทตอกดีท่านประธานมีนามว่าอ้ายจำเรียนปลอมตัวเป็นพ่อบ้านโดนผู้จัดการและพนักงานคนอื่นๆดูถูกรังแกเอา

นิทานเรื่องท่านประธานปลอมตัวเป็นพ่อบ้าน

ในบริษัทตอกดีอันเลื่องชื่อ ท่านประธานหนุ่มผู้มากความสามารถนามว่า อ้าย จำเรียน กลับเลือกที่จะปลอมตัวเป็นพ่อบ้านธรรมดาๆ เพื่อทดสอบจิตใจของเหล่าพนักงานในบริษัท

อ้ายจำเรียนสวมบทบาทเป็นพ่อบ้านที่ชื่อ "ลุงอ่ำ" ด้วยชุดยูนิฟอร์มสีน้ำเงิน เสื้อเชิ้ตแขนยาว กางเกงขายาว รองเท้าหนังสีดำ และหมวกแก๊ปสีกรมท่า เขาทำความสะอาดห้องทำงาน เช็ดถูพื้น และล้างห้องน้ำด้วยความตั้งใจ แม้ว่าจะถูกผู้จัดการและพนักงานคนอื่นๆ ดูถูกและรังแกก็ตาม

"เฮ้ย! ลุงอ่ำ ไปเอาน้ำมาให้ฉันหน่อยสิ" ผู้จัดการสาวตะโกนสั่งด้วยน้ำเสียงเหยียหยาม

"ได้ครับ" ลุงอ่ำตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนจะรีบไปเอาน้ำมาให้

"ทำไมช้าจังวะ แกนี่มันเชื่องช้าจริงๆ" ผู้จัดการสาวบ่น

ลุงอ่ำได้แต่ยิ้มรับคำบ่นอย่างอดทน เขาไม่โต้ตอบใดๆ เพราะรู้ดีว่าหน้าที่ของเขาคือการบริการ ไม่ใช่การโต้เถียง

พนักงานคนอื่นๆ ก็ไม่ต่างกัน พวกเขามักจะสั่งให้ลุงอ่ำทำนู่นทำนี่อยู่เสมอ บางครั้งก็พูดจาไม่ดีใส่ โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของเขา

แต่ลุงอ่ำก็ยังคงอดทน ทำงานของตัวเองต่อไปอย่างเต็มที่ เขาไม่เคยบ่นหรือแสดงความไม่พอใจใดๆ ออกมา

วันหนึ่ง ขณะที่ลุงอ่ำกำลังทำความสะอาดห้องทำงานของท่านประธานอยู่ เขาก็ได้ยินเสียงคุยกันของผู้จัดการและพนักงานคนอื่นๆ

"ฉันว่าลุงอ่ำแกคงเป็นแค่พ่อบ้านธรรมดาๆ นั่นแหละ" ผู้จัดการสาวพูด

"ใช่ๆ ฉันก็คิดอย่างนั้น" พนักงานคนหนึ่งเห็นด้วย

"น่าสงสารจังเลยนะ ต้องมาทำงานเป็นพ่อบ้าน" อีกคนหนึ่งพูดเสริม

ลุงอ่ำได้แต่ยืนฟังคำพูดเหล่านั้นอย่างเงียบๆ ในใจของเขารู้สึกเจ็บปวด แต่ก็ยังคงอดทนต่อไป

ในที่สุด วันที่ลุงอ่ำรอคอยก็มาถึง ท่านประธานอ้ายจำเรียนได้ตัดสินใจเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาต่อหน้าพนักงานทุกคน

"ผมคืออ้าย จำเรียน ประธานบริษัทตอกดี" ท่านประธานประกาศด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

พนักงานทุกคนต่างตกใจและอับอาย พวกเขาไม่คิดว่าพ่อบ้านที่พวกเขาดูถูกและรังแกมานานจะเป็นถึงประธานบริษัท

"ผมปลอมตัวมาเป็นพ่อบ้านเพื่อทดสอบจิตใจของพวกคุณ" ท่านประธานกล่าวต่อ "และผมก็ผิดหวังมากกับสิ่งที่ผมได้เห็น"

ท่านประธานตำหนิพนักงานทุกคนที่ดูถูกและรังแกพ่อบ้าน โดยเฉพาะผู้จัดการสาวที่เป็นตัวตั้งตัวตี

"คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะดูถูกใครเพียงเพราะอาชีพของเขา" ท่านประธานกล่าว "ทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง และควรได้รับการเคารพอย่างเท่าเทียมกัน"

หลังจากนั้น ท่านประธานก็สั่งให้ผู้จัดการสาวและพนักงานที่ดูถูกพ่อบ้านออกจากบริษัททันที

พนักงานที่เหลือต่างสำนึกผิดและขอโทษลุงอ่ำ พวกเขาสัญญากับท่านประธานว่าจะไม่ดูถูกหรือรังแกใครอีกต่อไป

ลุงอ่ำหรือท่านประธานอ้ายจำเรียนได้ให้อภัยพนักงานทุกคน และกลับมาทำงานเป็นประธานบริษัทตอกดีต่อไป

ตั้งแต่นั้นมา บริษัทตอกดีก็กลายเป็นบริษัทที่เคารพและให้เกียรติพนักงานทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งใดก็ตาม และลุงอ่ำหรือท่านประธานอ้ายจำเรียนก็เป็นที่รักและเคารพของพนักงานทุกคนในบริษัท

-----

Q201