นิทานเรื่องอ้ายจำเรียนตอกสดๆอัปลักษ์ผู้ที่พิชิตใจหญิงงาม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มรูปร่างอัปลักษณ์ชื่ออ้ายจำเรียน เขาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ และมักถูกชาวบ้านล้อเลียนและรังเกียจอยู่เสมอ

แม้จะมีรูปหน้าตาลักษณ์ที่ไม่น่ามอง แต่จำเรียนก็เป็นชายหนุ่มที่มีจิตใจดีและมีพรสวรรค์ในการตอกเสาเข็มสดๆ เขาสามารถสร้างสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ จากไม้ได้อย่างสวยงามและปราณีต

วันหนึ่ง มีหญิงสาวแสนสวยชื่อใบเฟิร์นเดินทางมาถึงหมู่บ้าน เธอมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและกำลังมองหาสามีที่เหมาะสม ชาวบ้านต่างพากันแนะนำชายหนุ่มรูปงามหลายคนให้เธอรู้จัก แต่ใบเฟิร์นกลับไม่สนใจ

บังเอิญที่วันนั้นจำเรียนกำลังตอกเสาเข็มสดๆที่หน้าบ้านของเขา ใบเฟิร์นเดินผ่านมาและเห็นฝีมืออันประณีตของเขา เธอรู้สึกประทับใจในการตอกและอยากรู้จักเขาให้มากขึ้น

จำเรียนและเธอเริ่มพูดคุยกัน และยิ่งคุยกันมากเท่าไหร่ เธอยิ่งรู้สึกหลงใหลในจิตใจที่งดงามและพรสวรรค์ของจำเรียนมากขึ้นเท่านั้น

ในที่สุด ใบเฟิร์นก็ตัดสินใจแต่งงานกับจำเรียน ชาวบ้านต่างพากันประหลาดใจและไม่เห็นด้วย แต่ใบเฟิร์นไม่สนใจคำพูดของคนอื่น เธอรู้ว่าเธอได้พบกับชายหนุ่มที่คู่ควรกับความรักของเธอแล้ว

จำเรียนและใบเฟิร์นใช้ชีวิตอย่างมีความสุขด้วยกัน พวกเขามีลูกหลายคนและเป็นที่รักของชาวบ้านในหมู่บ้าน

นิทานเรื่องเก็บเมียในกระปุก

กาลละครั้งหนึ่งนานมาแล้วในกลางป่าเขาอันรกทึบไปด้วยต้นไม้นานาชนิด ห่างไกลบ้านเรือนผู้คน มีชายชราคนหนึ่งมีนามว่าอ้ายจำเรียน เขาอยู่กับพ่อแม่และหลานอีกสองคน และมีน้องสาวพิการทางสมองอีกหนึ่งคน คนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน ที่อ้ายจำเรียนจะต้องรับผิดชอบ รับภาระค่าต่างๆไม่ว่าอาหาร ค่าน้ำค่าไฟค่ารถเดินทางไปโรงพยาบาล คือค่าใช้จ่ายทุกอย่างมีทั้งหมด6คน อ้ายจำเรียนคนนี้ก็ชอบไปฟังธรรมกับฤาษีตาทิพย์เป็นประจำ เขามีอาชีพไลฟ์สดทางโชเชียลแพตฟรอมหนึ่ง บางไลฟ์ได้ของขวัญคิดเป็นเงิน2-3-5-10-100บาทบางทีหลักพันบาทบ้าง หลักพันบาทได้นานๆครั้ง ส่วนใหญ่จะแค่หลักสิบนะคะรับ อ้ายจำเรียนก็เอาเงินส่วนนี้มาจุนเจือครอบครัวของเขา

   วันหนึ่งอ้ายจำเรียนได้เจอหญิงสาวหน้าตาสวยงามอายุ18ปีมาคนหนึ่ง อ้ายจำเรียนหลงรักนางมากๆ ได้ทำความรู้จักจึงสนิทสนมกัน ในที่สุดได้เป็นผัวเมียกัน

จึงเก็บไว้เมียไว้ในบ้าน อ้ายจำเรียน ทั้งรักหวงแหนเมียของเขาเป็นที่สุด

เวลาไปไหนก็จะให้เมียเข้าไปอยู่ในกระปุกแล้วกลืนเมียไว้ในท้อง เวลาจะอาบน้ำก็คายออกมา

   วันหนึ่งอ้ายจำเรียน ออกไปอาบน้ำ ก็พาเมียออกไปด้วย พอถึงลำธารก็คายกระปุกที่เมียอยู่ออกมา แล้วก็อาบน้ำอย่างสนุกสนาน

   ขณะนั้น มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้เหาะเหินฟ้าผ่านมา ได้เห็นเมียของอ้ายจำเรียน จึงเกิดความชอบ ฝ่ายเมียอ้ายจำเรียน ก็เกิดตัณหาในชายหนุ่มเช่นกัน จึงกวักมือเรียกแล้วกระซิบบอกว่า

"เจ้าจงไปรอข้าในกระปุกนั่นก่อนเถิดหนา เพื่อความปลอดภัย"

แล้วนางก็ตามเข้าไปในกระปุก ทั้งสองได้เสพกามารมณ์กันถึงพริกถึงขิงอยู่ในกระปุก อย่างมีความสุข อ้ายจำเรียนไม่รู้เรื่อง อาบน้ำเสร็จก็กลืนกระเข้าไปในท้อง แล้วกลับไปยังบ้าน...

ก่อนถึงบ้าน ก็แวะเยี่ยมท่านฤาษีตาทิพย์เหมือนอย่างเคยปฏิบัติ ท่านฤาษีทักทายอ้ายจำเรียนว่า

"นี่..เจ้าสามคนไปไหนกันมารึ?"

อ้ายจำเรียนทำคิ้วขมวด ตอบว่า "ผมมาคนเดียว ใยท่านมองเห็นเป็นสามคนล่ะ"

"เจ้ามาคนเดียว แต่ในท้องเจ้ามีตั้งสองคนนี่นา"

แล้วอ้ายจำเรียนก็คายกระปุกออกมา ฝ่ายชายหนุ่มผู้เป็นชู้ ก็รีบใช้วิชาหายตัวไปอย่างเร็วพลัน อ้ายจำเรียน เสียใจเป็นอันมาก

"ข้าอุตส่าห์รักและถนอมนางไว้ กลัวว่าชายอื่นจะมาพัวพัน ยังมิใยแอบมีชายมาร่วมอภิรมณ์สมสู่กันจนได้ ข้านี่ช่างโง่เขลานักท่านฤาษี ที่เห็นแต่ความรักจนตามืดบอด นี่หรือใจหญิง ข้ารักเจ้ามากเพียงใด เจ้ากลับทำเยี่ยงนี้ต่อข้าได้..."

แล้วอ้ายจำเรียนก็ปล่อยให้เมียของเขาเป็นอิสระไป แล้วสมาทานศีลภาวนาอยู่กับท่านฤาษีตลอดชั่วชีวิต....

: นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ใจคนสุดแท้หยั่งถึง อย่าไว้ใจคนมากเกินไป...แม้แต่คนที่รัก ใกล้ชิดก็ยังไม่วายจะทรยศต่อเราได้

สวัสดีครับท่านผู้อ่านและFCอ้ายจำเรียนตอกสดๆที่น่ารักทุกคนอ่านนิทานแล้วอยากสนับสนุนนิทานของอ้ายจำเรียนแต่งนิทานด้วยAI เพื่อเป็นกำลังใจและเป็นค่าAI จะทะยอยลงวันละ3-4เรื่องสนับสนุนด้วยการโอนเงินตามช่องทางนี้นะครับแล้วแต่จะให้นะครับ อย่าโอนมาเยอะโอนมาแค่1-100บาทพอ ครับแต่โอนเป็นประจำโอนมาบ่อยๆนะครับ อยากแนะนำนิทานแนวไหน ขอคำติชมด้วยนะครับพิมบอกทางไลน์มานะคับหรือจะคอมเม้นท์มาในโพสนี้ก็ได้ครับ

ช่องทางการโอนเงิน👇

โทร/พร้อมเพย์/ทรูมันนี่วอเลทเบอร์👉 0892718015

ชื่อนาย จำเรียน จันทร์รักษา

ทักแชทไลน์กดค้างไว้จนกว่าจะขึ้นรูปไลน์👇กดที่รูปไลน์เลยครับ👇🏽

https://line.me/ti/p/cGDqLx_Lhe